wyobraźni i ekspresji plastycznej, podobnie jak w twórczości artysty plastyka”17. Już w połowie okresu przedszkolnego spostrzeżenia wyodrębniają się z działania dziecka. Zanim zacznie budować domek z klocków, przygląda im się z ciekawością i to samo czyni po wybudowaniu, sprawdzając, czy dom wygląda tak, jak należy18.
Dziecko przedszkolne zna już wiele zjawisk, ma wiele doświadczeń, które składają się na świat jego spostrzeżeń. Należy sądzić, że świat ten - świat spostrzeżeń dziecka w wieku przedszkolnym - jest tym większy, bogatszy, a zarazem dający tym większą wiedzę o otoczeniu, im więcej spostrzeżeń dokonało dziecko podczas swego kontaktu z rodziną, rówieśnikami, otaczającymi go przedmiotami i przyrodą. Dużą rolę odgrywa uwaga, która na etapie rozwoju przedszkolnego ma charakter mimowolny, a sterowane nią spostrzeganie ma także taki charakter. Przebiega to tak dlatego, że: „wszystko to, co dzieje się w najbliższym otoczeniu dziecka, niejako samo przyciąga uwagę, a procesy spostrzeżeniowe przebiegają w sposób dostosowany do zmian zachodzących w polu widzenia”19.
Cechą wieku przedszkolnego jest przedmiotowy charakter spostrzeżeń, który polega na przypisywaniu nieznanym, abstrakcyjnym kształtom znaczenia przedmiotów znanych z doświadczenia, np. kiedy dziecko nazywa kwadrat - okienkiem lub koło - piłką. Pojawia się także rozpoznawanie liter, chociaż sprawiają jeszcze trudności te litery, które są podobne kształtem (np. M i W, b i p), dlatego w dalszym rozwoju percepcji, dziecko musi nauczyć się spostrzegać odmienności kształtu, kierunku, by móc poprawnie pisać i czytać, co jest bardzo ważne w wieku szkolnym.
Świat spostrzeżeń dzieci w młodszym wieku szkolnym znacznie się rozszerza i pogłębia, a także w znacznej mierze poszerza się spostrzeganie szczegółów. Należy zgodzić się ze zdaniem S. Szumana, który
17 S. Szuman, Podstawy rozwoju i wychowania w ontogenezie, WSiP, tom II, Warszawa 1985, s. 314.
" Ibidem, s. 314.
19 Z. Wtodarski, A. Matczak, Wprowadzenie do psychologii, WSiP, Warszawa 1992, s. 181.
53
jjJL