— odpędzanie od zabawy, wyrażające gniew;
— przezywanie i wyśmiewanie;
— odgrażanie się i zachęcanie do agresji;
— skarżenie;
— wydawanie przykrej opinii o koledze;
— szczypanie siebie;
— bicie głową o podłogę;
— duszenie siebie;
— mówienie o sobie nieprawdy w sensie negatywnym;
— ukazywanie własnych cech agresywnych;
— niezadowolenie z siebie.
O agresji występującej u dzieci możemy mówić wtedy, kiedy często występują różne formy zachowań negatywnych.
Przyczyny wyzwalania agresji u dzieci
Badania psychologów i pedagogów dowodzą, iż od doświadczeń społecznych i kulturowych człowieka we wczesnym dzieciństwie, zwłaszcza od jego środowiska rodzinnego i lokalnego zależy w dużej mierze rozwój i kształt jego osobowości, zachowania w różnych okolicznościach i skłonność do agresji. „Dziecko mając kod przekazu, wielu aspektów zachowania uczy się w drodze naśladownictwa. Agresja jest formą zachowania, którą dzieci naśladują, obserwując model
# ^ _ ______ ■WTC
agresywny, mogą przyswoić postawę agresywną .
W literaturze przedmiotu można wyróżnić 3 grupy czynników, wpływających na wyzwalanie agresji:
— czynniki genetyczne - skłonność do agresji bywa łączona z funkcjami płatów czołowych, a szczególnie części orbitalnej i przed-czołowej, które jeśli ulegną zaburzeniom mogą prowadzić do zachowań agresywnych, do wyeliminowania możliwości skutków swoich poczynań, braku samokrytyki, nieadekwatności emocjonalnej, impulsywności, możliwości działania na własną szkodę,
74 J. Ranschburg, Lęk..., op. cit., s. 126-127.
86