IMGw65 (3)

wynikiem

statystyczny związek (choć słaby) dotyczy jedynie oceny sytuacji bi zagrożenia Im bardziej jednostka spostrzega różne sytuacje!—■a||^

Ocena sytuacji stresujących nie wiąże się / ogólnym

m !«

jako

badane strategie radzenia sobie nic wiążą się / zaangażowaniem be. choć istotne statystycznie korelacje zanotowano jedynie dla d Wskazują one. że radzenie sobie poprzez zażywanie substancji psychJ

tym bardziej jest zaabsorbowana internetem. Podobnie preferowat^^^ia

Hh pt^2 ^J"t

WMln/Ufłf <»HV. fk i łuiz v i li v Miuit \ryr\ris\,/, s,c\&y walili .miumcHIUJI pSycho U,

zwiększa, natomiast poszukiwanie wsparcia społecznego u partnera -angażowanie się w wirtualną rzeczywistość.    ^Znin'^

W kolejnym kroku sprawdzono, czy stopień ryzyka uzależnienia od różnicuje nasilenie analizowanych zmiennych niezależnych (tab. 3.10)"jjN ten (niski, średni, wysoki), ze względu na brak polskich norm, ustalonon

stawie średniej i I >2 odchylenia standardowego. Do grupy o niskim

kwalifikowano 49 osób, co stanowi 32,5% badanych, średnim -62 osoby (41 a do grupy o wysokim ryzyku - 40 osób, tj. 26,5% badanych. Różnice mi ^ średnimi sprawdzano w grupach skrajnych, tj. o niskim i wysokim ryzyku

Bi

netoholizmu.

Ryzyko intemetoholizmu słabo różnicuje nasilenie uwzględnionych wtu Ej niu zmiennych. Jedyne różnice istotne statystycznie dotyczą wymiaru osobom i ści typu D. jakim jest hamowanie społeczne oraz dwóch strategii radzenia sobie I Osoby o wysokim ryzyku uzależnienia od intemetu, w porównaniu z osobami 1 o niskim ry zyku, charakteryzują się wyższym poziomem hamowania społeczne, i go. tj. tendencją do unikania kontaktów z innymi i nieujawniania przeżywanych 1 emocji oraz większą skłonnością do radzenia sobie ze stresem poprzez zażywa. 1 nic substancji psychoaktywnych i zaprzestanie działań.

Dodatkowo sprawdzono, czy internauci charakteryzujący się osobowości! I typu D różnią się od internautów o przeciwnym typie osobowości stopniem angj. | żowania się w internet (tab. 3.11). W badanej grupie internautów 29,8%badanych I reprezentowało osobowość typu D, zaś 29,1% typ przeciwny (nie-D). Pozostałe | osoby (41,1%) charakteryzowały się typem niezróżnicowanym.

Typ osobowości różnicuje w sposób istotny statystycznie zarówno ogólny wynik Testu Użytkowania Internetu, jak i poszczególnych jego wymiarów.! Oznacza to, że jednostki, które przejawiają skłonność do przeżywania negatywnych emocji, połączoną z trudnościami w ekspresji emocjonalnej, są bardziej skłonne do angażowania się w wirtualną rzeczywistość, a tym samym są bardziej zagrożone uzależnieniem od intemetu. Przejawia się to w większym, w porównaniu z osobami typu nie-D, zaniedbywaniu życia społecznego i zawodowego, psychiczny m zaabsorbowaniem internetem oraz - w nieco mniejszym stopniu poświęcaniu w ięcej niż planowano czasu na przebywanie w sieci.

hala 3.11* Nasilenie stopnia angażowania się w internet w zależności od typu osobowości

Typ osobowości

typ D (n = 45)

typ nie-D (n = 44)

M

SD

M

SD

TUI - ogółem

fzynnik 1

Czynnik 2

35,27

15,17

1,06

9,52

4,28

3,22

29,03

6,38

3,62

0,001

12,47

9,54

3,13

3,39

3,38

2,17

0,001

0,050

Czynnik 3

0,001

9,02

3,57

7,00

1,76

3,37

Oznaczenia: jak w tab. 3.3.

W ostatnim kroku sprawdzono, które spośród analizowanych zmiennych niezależnych pełnią rolę predykcyjną, tzn. pozwalają na przewidywanie pojawienia się ryzyka intemetoholizmu. Posłużono się w tym celu analizą regresji (wersja krokowa postępująca). Ze względu na występujące różnice w zakresie stopnia angażowania się w internet między mężczyznami i kobietami ustalono predyktory ryzyka intemetoholizmu zarówno dla całej badanej grupy internautów (tab. 3.12), jak i oddzielnie dla obydwu płci (tab. 3.13-3.14).

Wyznacznikami ryzyka intemetoholizmu dla całej badanej grupy internautów (tab. 3.12) okazały się cztery zmienne, tj. wymiar osobowości typu D, jakim jest hamowanie społeczne oraz trzy strategie radzenia sobie ze stresem. Wyjaśniają one łącznie 21% wariancji zmiennej zależnej. Największy udział (12%) wnosi hamowanie społeczne. Rola strategii radzenia sobie okazała się nieznaczna, udział każdej z nich nie przekracza 5%. Rozwojowi ryzyka intemetoholizmu sprzyja przede wszystkim izolowanie się od innych i trudności w wyrażaniu emocji, a także - choć w znacznie mniejszym stopniu - częste radzenie sobie ze stresem poprzez stosowanie takich strategii, jak: odwracanie uwagi od problemów i zażywanie substancji psychoaktywnych, a rzadkie poszukiwanie wsparcia społecznego ze strony partnera.

Tabela 3.12. Wyznaczniki ryzyka intemetoholizmu dla całej badanej grupy (n = 151)

	R^2	Beta	B	SEB	t	P
Hamowanie społeczne	0,12	0,31	0,46	0,11	3,91	0,001
Odwracanie uwagi	0,04	0,22	1,38	0,56	2,49	0,01
Poszukiwanie wsparcia u partnera	0,03	-0,22	-1,24	0,54	1 to Ui O	0,05
Zażywanie substancji psychoaktywnych	0,02	0,19	1,02	0,44	2,30	0,05
Wyraz wolny			27,04	2,55	10,59	0,001

R = 0,45; R² = 0,21