IMG�20

Zachowanie rodziców - przyczyny i oddziaływanie 133

Przykład ten pokazuje, że rodzicielska agresja nie zawsze rodzi się na podstawie zdenerwowania, lecz czasem może mieć zupełnie inną przyczynę: troskę lub strach o dobro dziecka. Jeśli dziecko nie chce jeść, wielu rodziców obawia się, że mogłoby ono zachorować. Jeśli przeklina albo nawet kłamie, wtedy, ich zdaniem, istnieje niebezpieczeństwo, że stanie się ono „niehonorowym” człowiekiem. Jeśli dziecko nie przyjdzie do domu o ustalonym czasie, zastanawiają się, czy przydarzyło się mu może coś złego. A jeśli jego stopnie w szkole są złe, wtedy poddana jest dla nich w wątpliwość późniejsza podstawa ich egzystencji. Niektórzy rodzice, zwykle w ogóle nie agresywni, lecz raczej powściągliwi, przystępni czy nawet nieśmiali, zmieniają błyskawicznie swoje zachowanie, jeśli tylko martwią się o swoje dziecko. Często cytowane zapewnienie: „My chcemy tylko twojego dobra!” jest szczere, ale mimo to stosowane (agresywne) metody wychowawcze przynoszą najczęściej dokładnie przeciwny do zamierzonego skutek.

Spróbujmy najpierw zbadać, o jakie dziedziny życia dziecka rodzice szczególnie się martwią. A przy tym ponownie może pomóc nam nasz test - sprawdzamy, która z naszych odpowiedzi zgadza się z typem U, V albo W. Ponieważ skoro tylko uświadomimy sobie nasze ukryte lęki o dziecko, z pewnością łatwiej będzie nam z większym opanowaniem radzić sobie z krytycznymi sytuacjami w wychowaniu. Tym samym będziemy mogli mówić dziecku o naszych życzeniach i zmartwieniach bez agresji, a przez to jasno i zrozumiale.

Moje przymusy

Aby sprawdzić, jak bardzo kierujemy się przymusami, powinniśmy wypróbować następującą rzecz: rzucamy kilka skrawków papieru na środek pokoju i próbujemy przez pewien czas zignorować je. Inna możliwość: podchodzimy do regału z książkami i przestawiamy (z pewnością) równiutko ustawione książki - albo po prostu powieśmy krzywo obrazek. Jak długo jesteśmy w stanie znieść widok tego nieporządku? Czy czujemy być może lekkie wewnętrzne napięcie, skłaniające nas, by natychmiast doprowadzić wszystko do porządku? Można z tego wywnioskować, że w przypadku dziecka również jesteśmy mniej gotowi do zawierania kompromisów, jeśli jego porządek i czystość pozostawiają wiele do życzenia. Sprawdźmy jeszcze raz odpowiedzi na pytanie pierwsze i drugie. Tutaj