i przy A,eiac|)
ir prowadzonym Ikę, Sławonii,, Gawłowskiego oraz przekazu w zamian za
•ysztofa Rybio uszczania kraju
alenie obrońcy żący zarzuca
k.p.k. poprzez y wypełnione
mu prawa do |
ch przymusu wielokrotne ka nie istniał i z uwagi na
•a trzymania w sposób
. 244 § i materiału
dowodowego uprawdopodobniającego w wysokim stopniu fakt popełnienia przestępstwa przez Krzysztofa Rybkę i uzasadniającego wydanie postanowienia o przedstawieniu mu zarzutu. Na udział podejrzanego w popełnieniu zarzuconego mu czynu wskazywały przede wszystkim wyjaśnienia Łukasza Nurzyńskiego (k. 908-919, 954-955) i Konrada Lasoty (k. 981-991), które wzajemnie się potwierdzają i uzupełniają. Obaj podejrzani wskazali role, jakie w popełnieniu czynu odgrywały pozostałe osoby tj. Krzysztof Rybka i Marek Falcnta. Nadto z wyjaśnień podejrzanych wynika, że Krzysztof Rybka był w posiadaniu dowodów przestępstwa w postaci nagrań zapisanych na nośnikach pamięci i urządzeniach elektronicznych, co powodowało zaistnienie uzasadnionego ryzyka zniszczenia bądź_ ukrycia tych SjggSatóWodów, jak również obawę ukrycia się lub ucieczki samego podejrzanego. Wbrew opinii skarżącego, dokonane ustalenia stanowiły dostateczną podstawę do przyjęcia, że Krzysztof Rybka popełnił przestępstwo z art. 267 § 3 k.p.k. i uzasadniały istnienie przesłanek z art. 244 § 1 k.p.k.
Powołana przez skarżącego okoliczność, że przed zatrzymaniem Krzysztofa Rybki, w tym samym dniu funkcjonariusze wykonywali czynności z jego udziałem dotyczące Marka Falenty nie dowodzi braku istnienia podstaw faktycznych zatrzymania. Na podstawie gromadzonego w toku prowadzonych równolegle czynności procesowych uzyskano materiał dowodowy potwierdzający fakt popełnienia przestępstwa przez Krzysztofa Rybkę, a nadto uzasadniający obawę zatarcia przez i niego śladów lub zniszczenia albo ukrycia dowodów i ucieczkę lub ukrycie się podejrzanego, co uzasadniło podjęcie decyzji o jego bezzwłocznym zatrzymaniu.
Oczywiście nieuzasadniony jest ogólnikowy zarzut naruszenia art. 31 Konstytucji RP. Zgodnie z art. 31 Konstytucji RP:
1. Wolność człowieka podlega ochronie prawnej.
2. Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.
3. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą tyć ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym Państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony
3
2