0251

235

Badania wszechświata.

wymiarach przy wykładach szkolnych, prowadzi do wyobrażeń niedostatecznych, często nawet błędnych zupełnie. Kulka o średnicy jednego centymetra, wyrobiona z materjału, którego gęstość przenosi 1,4 razy gęstość wody, wywierałaby na pozór przyciąganie jeszcze w odległości 32 metrów na inną drobną kulkę o średnicy 0,4 milimetra, z takiegoż samego prawie materjału złożoną, i zmuszałaby ją do obiegu po drodze statecznej. Wiemy jednak, że gdy dwie takie kulki zawieszamy w odległości 32 metrów na nitkach której, nie dostrzegamy choćby najlżejszego odchylenia nitki, na zawieszona jest kulka mniejsza, w stronę kulki większej. Sprzeczność ta wypływa z niemożebności urządzeń takich w skali zmniejszonej. W przyjętym

Różne fazy pierścieni Saturna.

Według Flammariona

tu przykładzie odległości i wymiary linijne byłyby zmniejszone 140 000 mi-ljonów razy. Odpowiednie zmniejszenie wymiarów bryłowych dorównywałoby trzeciej potędze tego stosunku wymiarów linijnych; siła natomiast przyciągania w odległościach zmniejszonych powiększyłaby się w stosunku drugiej potęgi z liczby wyrażającej to zmniejszenie linijne. W układzie przeto takim, przedstawiającym w stosunku zmniejszonym odległości i wymiary, aby otrzymać zupełną zgodność działań, należałoby wyrównać zmniejszenie bryłowych wymiarów planet, które się trafia w stosunku trzeciej potęgi zmniejszenia Unijnego, oraz powiększenie przyciągania, które następuje w stosunku drugiej potęgi tego zmniejszenia Unijnego. Znaczy to zatem, że dla zupełnego odtworzenia warunków istniejących w świecie planetarnym,