87243

Ogólne rozważania przy ww. założeniach [1] prowadzą do wyrażenia:

gdzie:

J__N r _( 3c 2fi )m, 3r„    ' 3kr ((f, + 2)-’ (/>f + 2)^JJp, •

(x, P - współczynniki kierunkowe prostych ekstrapolacyjnych

n,² *

£;    - względna przenikalność dielektryczna rozpuszczalnika,

e₀ - przenikalność dielektryczna próżni,

(e₀ = 8,854-10"¹²Fm"'|,

M - wartość momentu dipolowego, fif - gęstość rozpuszczalnika, |p, = 774-kg • m'³), k - stała Boltzmana, (k = i38 iO^_!1-J K^_1),

M, - masa cząsteczkowa substancji badanej,

(m, = 0,18507-kg-mol '),

N_a - stała Avogadro, (n, = 6,022 -10²³-mol 'I,

r»i - współczynnik załamania światła linii D światła sodowego rozpuszczalnika,

T - temperatura (r =298,15■«.).

Stałe fizyczne z: S. M. Jaworski, A. A. Dietiaf: Fizyka - Poradnik encyklopedyczny. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 1996. Po przekształceniu otrzymuje się wzór:

l27c0kTM1|	^f « fi )
V N Ap, 1	{(ep2)^2 (n^2 + 2)’ J

3.Aparatura i odczynniki.

dielektrometr DK-Meter typ GK68; ultratermostat typu U-10 z pompą ssąco-tłoczącą; refraktometr zanurzeniowy z pryzmatami T-2 i T-3; lampa sodowa;

substancje wzorcowe do kalibracji kondensatora: CCI₄, C₆Hi₄, CeHiz, (powietrze);

rozpuszczalnik: cykloheksan; substancja badana: l-bromo-4-etylobenzen

4.Wykonanie ćwiczenia.

a)    Uruchomiono ultratermostat, temperaturę nastawiono na t = 25°C,

b)    Sporządzono cztery roztwory badanej substancji w cykloheksanie (ok. 30 cm³):

c)    Przeprowadzono kalibrację dielektometru, wykonując pomiary dla kondensatora wypełnionego powietrzem, czterochlorkiem węgla, heksanem i cykloheksanem.

d)    Przeprowadzono pomiary stałej dielektrycznej rozpuszczalnika oraz sporządzonych roztworów.

e)    Wyznaczono współczynnik załamania światła rozpuszczalnika i sporządzonych roztworów. W tym celu wykorzystano pryzmat T-3.

2