instr01 (9)

MESSERSCHMITT Bf 11OG-2

Dane techniczno-taktyczne (Bf 110G-2):

Wymiary:    długość    12,07    m

rozpiętość    16,20    m

wysokość    4,12    m

Masa własna:    5093    kg

Masa startowa:    9390    kg

Napęd:    2 silniki Daimler-Benz DB 605B-1 o mocy 1475 KM

Prędkość max:    547    km/h

Pułap:    7954    m

Zasięg:    900    km(max2090)

Uzbrojenie: 2 działka MK108 kal. 30 mm, 2 działka MG 151/20 kal. 20 mm,

1 kar. masz, MG 81Z kal. 7,92 mm, 2 bomby 250 kg Załoga:    2 ludzi

W maju 1936 r. w hitlerowskich Niemczech dokonano oblotu 2-silnikowego samolotu wielozadaniowego Bf 110 konstrukcji zakładów Messerschmitta. Nowa konstrukcja miała spełniać zadania takie jak eskorta własnych bombowców, zwalczanie myśliwców i bombowców przeciwnika oraz ataki bombowe i szturmowe na wojska lądowe przeciwnika. Załogę tego samolotu (określanego mianem „zerstórer"-niszczyciel) stanowiło 2 ludzi - pilot i strzelec. W połowie 1938 r. skierowano do produkcji seryjnej Bf 110B, a pod koniec tego roku - Bf 110C.

Po raz pierwszy Messerschmitty Bf 110 zostały użyte bojowo w ataku na Polskę - operacja „Weiss”. Mając liczebną (5-krotną) i techniczną przewagę Luftwaffe w niespełna 3 tygodnie rozbiła lotnictwo polskie - załogi Bf 110 zestrzeliły ok.16-20 samolotów (z ok. 100 zniszczonych w powietrzu), ale za cenę 12 maszyn strąconych przez świetnie wyszkolonych polskich pilotów myśliwskich latających na przestarzałych P-11 c i P-7a. Nad Francją w 1940 r. Luftwaffe straciła 82 Bf 110 z 240 tam użytych (kilka z nich zestrzelili polscy piloci z GC 1/145 oraz Polacy latający w jednostkach francuskich). Najskuteczniejszym pilotem Bf 110 w kampanii francuskiej był Hans-Joachim Jabs z II./ZG 76 (7 zwycięstw). Bitwa o Anglię w 1940 r. ostatecznie rozwiała mit tego samolotu. Działając w warunkach silnej kontrakcji myśliwców BAF-u Bf 110 (C i D) ponosiły ogromne straty - „czarnym dniem” okazał się 27.09.1940 r„ kiedy to stracono 18 „niszczycieli". Najskuteczniejszym pilotem Bf 110 tego okresu okazał się ponownie H.J. Jabs (12) oraz E. Groth (12). W1941 r. w rejon M. Śródziemnego (Bałkany, Kreta) skierowano ZG 26. Oprócz atakowania celów naziemnych „niszczyciele" eskortowały formacje bombowców. W walce z Bf 110 z ZG 26 zginął czołowy as BAF-u mjr J. Pattle (50). Jednostka ta operowała także nad Maltą i Afryką.

W ataku na ZSRR (22.06.1941 r.) brały udział tylko 2 dywizjony Bf 110 - II./ZG 26 i SKG 210. Jednostki te atakowały głównie rosyjskie lotniska niszcząc na nich ok. 650 samolotów i kilka strącając w walkach powietrznych. W 1942 r. na front wschodni skierowano dalsze jednostki „niszczycieli"- były to

I. i II./ZG 1. Samoloty Bf 110 były używane również do zwalczania czołgów. Najwięcej sukcesów odniosły „110" w jednostkach obrony Rzeszy. Silnie uzbrojone Messerschmitty atakowały pozbawione osłony myśliwców (do momentu pojawienia się P-51) formacje amerykańskich bombowców niszcząc wiele z nich. Jeszcze gorzej wiodło się bombowcom RAF-u atakującym w nocy - niektóre załogi Bf 110 strącały po kilka bombowców w jednym locie. „Królem" nocnych myśliwców był Heine-Wolfgang Schnaufer z NJG1 i4 (121).

Model zamieszczony w niniejszym zeszycie przedstawia Messerschmitta Bf 110G dowódcy II./ZG 1 „Wespe" kapitana Giinthera Tonne (Związek Radziecki 1942 r.).

Opis budowy

1.    Przed rozpoczęciem budowy modelu dokładnie przeanalizować rysunki montażowe.

2.    Wszystkie elementy wycinać po linii, a przed przyklejeniem starannie uformować i dopasować.

3.    Szablony (oznaczone dużymi literami) wykonać z drewna lub drutu zalecanej grubości zgodnie z kształtem (rysunki szablonów w skali 1:1).

4.    Elementy owalne uformować np. przeciągając po krawędzi stołu.

5.    Wszystkie ubytki koloru powstałe na skutek rozcinania, wycinania, szlifowania uzupełnić odpowiednim kolorem.

6.    Paski łączące wklejać po uformowaniu i w uformowane elementy.

7.    Ściśle przestrzegać niżej podanych oznaczeń:

X - wyciąć, rozciąć

^ - zwinąć ciasno (strzałka wskazuje kierunek zwijania)

O - zwinąć w rurkę Lł* - nawinąć na szablon A £=■ lub *    - złożyć i skleić

WPS - wyciąć po sklejeniu —*■ - kierunek przodu modelu L - lewa strona    P - prawa strona

*    - podkleić kartonem grubości 0,5 mm

** - podkleić kartonem grubości 1 mm + - podkleić brystolem o - zeszlifować zgodnie z podanym kształtem

Budowę modelu rozpoczynamy od sklejenia szkieletu środkowej części kadłuba mieszczącej kabinę załogi (cz. 1-Ms). Należy zwrócić uwagę na dokładne zeszlifowanie cz. 1a i cz. 11 na ich krawędziach. Przyklejamy cz. 2 + 2d. Przed wycięciem cz. 2e wycinamy z niej pola oznaczone WPS, a następnie wklejamy je z powrotem na niewielką ilość kleju. Ostrożnie wycinamy element, szlifujemy zgodnie z podanym kształtem i usuwamy pola WPS. Doklejamy cz. 2f i maskujące krawędzie paski 2g i 2h. Do cz. 2f przyklejamy cz. 2i-r-2k. Sklejamy tablicę przyrządów (cz. 2l+2o), doklejamy cz. 2p w tyle kabiny. Zgodnie z rysunkiem montażowym sklejamy pedały orczyka (cz. 3-^3b), drążek sterowy (cz. 4-^4c, drut A) i płytę pancerną z elementami mocowania fotela pilota (cz. 5-n5d, drut B). Z cz. 6n-6f sklejamy fotel pilota. Zgodnie z rysunkiem montażowym sklejamy i rozmieszczamy cz. 7-^7h, cz. 7i-r-7r, a następnie wyposażenie radiowe cz. 8-r-8f. Do podłogi przyklejamy działka cz. 9n-9g oraz skrzynki amunicyjne cz. 10-5-1 Oh. Pasy amunicyjne cz. 10i po sklejeniu są dość grube, dlatego należy je bardzo ostrożnie wygiąć zgodnie z kształtem widocznym na rys. montażowych. Sklejamy skrzynkę amunicyjną karabinów maszynowych (cz. 11,11 a, druty C, D) oraz panel cz. 11b-e11d. Boczne ścianki kabiny sklejamy z cz. 12-H2h, cz. 13-M3g, cz.

14-H4o według rys. montażowych. Części 14,14a przyklejamy od spodu półki cz. 2e tak jak to widać na rysunku. Elementy 13g zginamy nadając im kształt litery L i przyklejamy w oznaczonych miejscach na burtach kabiny. Gotowe ścianki boczne doklejamy do szkieletu. Przyklejamy cz. 14p i fotel Strzelca (cz. 14r, druty F, G oraz pasy cz. 6d 6f). Całość starannie oklejamy elementami poszycia cz. 15 i cz. 16.

Zgodnie z numeracją elementów sklejamy przód modelu. W cz. 17 wklejamy wręgę I oraz wyrzutnik łusek cz. 17a. W cz. 18 wklejamy wręgę II, przyklejamy do niej cz. 18a z wręgą III, a także cz. 18b z wręgą IV. Wycinamy pola WPS i wklejamy wyrzutnik cz. 18c oraz uformowane w rurki cz. 18d z krążkami 18e. Całość doklejamy do cz. 17. Sklejamy cz. 19-n21d. Według rys. montażowych sklejamy segmenty kadłuba za kabiną- cz. 22, 23, 24, VI, VII, VIII. Do wręgi VIII doklejamy szkielet ogona (cz. Vllla-Wlllf), następnie oklejamy go poszyciem cz. 25.

Sklejamy statecznik poziomy (cz. IX-HXo, cz. 26+26c) i przyklejamy do kadłuba. Z tyłu doklejamy cz. 26d, 26e, następnie starannie uformowane oklejki cz. 26f, 26g. Doklejamy oprawy świateł pozycyjnych cz. 26h, 26i- same światła można wykonać np. z główek kolorowych szpilek krawieckich. Kolory świateł: lewe- czerwone, środkowe- białe, prawe- zielone. Zgodnie z rysunkami wykonujemy stery wysokości (cz. X-r-Xe.cz. 27e-27d,drutH).

Kolejnym etapem budowy modelu jest montaż stateczników pionowych (cz. XI -r-Xlm, cz. 28 -r- 28e) wraz ze sterami kierunku (cz XII-r-Xlli, cz. 29-s-29f, druty I, J) i ich przyklejenie do stateczników poziomych. Należy zwrócić szczególną uwagę na zachowanie symetrii kadłuba i stateczników.

Sklejamy szkielet centropłata wklejając poszczególne wręgi (cz. XIII-r-Xllle) od dołu kabiny załogi. Doklejamy z obu stron żebra Xlllf. Sklejamy szkielety skrzydeł (cz. XIV-=-XIVz, XV-=-XVd). Gotowe szkielety dokładnie szlifujemy. W szkielet lewego skrzydła wklejamy wnękę reflektora (cz. 30n-30g). Przygotowujemy poszycie przykadłubowych części skrzydeł (cz. 31). Wycinamy oznaczone nożyczkami pola, do dolnej powierzchni od środka wklejamy wnęki siłowników cz. 31 a oraz wnęki na koła podwozia cz. 31 b-r-31 g. Tak przygotowane poszycia przyklejamy do szkieletu. Przygotowujemy poszycia zewnętrznych części skrzydeł. Wycinamy oznaczone nożyczkami pola, następnie wklejamy wnęki chłodnic cz. 32b-r-32d. W lewe skrzydło wklejamy cz. 32a oraz wykonany z folii element oszklenia reflektora S1. Gotowe poszycie przyklejamy do szkieletu zwracając uwagę na staranne ułożenie napływu lotki na wręgach XV-r-XVd. Przyklejamy końcówki skrzydeł cz. 32e, 32f, następnie skrzydła doklejamy do centropłata nawlekając je na dźwigary wystające z wręg Xllla, Xllld. Uwaga! Dźwigarów tych nie smarujemy klejem! Od spodu centropłata przyklejamy cz. 33 tak, by zachodziła na skrzydła ok. 1 mm. Przyklejamy oklejki cz. 33a-elementy te należy ponacinać w miejscach zaznaczonych kreskami, co ułatwi ich poprawne ułożenie w miejscu przyklejenia. Posiłkując się rys. montażowymi sklejamy lotki skrzydeł (cz. XVIn-XVIi, cz. 34). Zawiasy lotek (cz. 35-r-35g) sklejamy według rysunków. Lotki doklejamy do skrzydeł. Wyważenie masowe lotek (cz. 35h -r-35k) można wykonać w wersji uproszczonej z elementów 35I -s- 35o.

Silniki- sklejamy szkielety (cz. XVII^-XVIIp), wklejamy wnęki rur wydechowych cz. 36. Poszycia silników (cz. 36a-r-36d) formujemy i sklejamy za pomocą pasków, dopiero wtedy całość przyklejamy do szkieletu. Doklejamy cz. 36e oraz cz. 36f, 36g. Według rys. montażowych sklejamy wewnętrzną część chłodnicy (cz. 37-r-37c) i wklejamy w wycięcia od dołu silnika. Przyklejamy na zewnątrz cz. 37d. Doklejamy cz. 37e oraz druty K, L. Starannie formujemy cz. 38, wklejamy cz. XVIII, XVIIIa, następnie doklejamy do silnika. Do wręgi XVIIk przyklejamy węzły mocowania podwozia głównego cz. XVIIr-^XVIIu. Tak przygotowany zespół silnika przyklejamy do skrzydła. Sklejamy elementy gondoli silnika mieszczącej podwozie (cz. 39-r-39n). Zgodnie z numeracją elementów sklejamy chłodnicę (cz. 40-r-40i) szczególnie starannie formując cz. 40d. Sklejamy cz. 40j -r-40m oraz klapy chłodnicy cz. 41 -r-41 e z drutami M, N. Do prawego silnika doklejamy wlot powietrza cz. 42-r-42h.

W następnej kolejności sklejamy pozostałe elementy wyposażenia kabiny- cz. 43, cz. 44-r-44b z drutami O, R R, karabiny maszynowe (cz. 45-^45e) wraz z zamocowaniem i taśmami amunicyjnymi (cz. 46n-46h). Sklejamy celownik (cz. 47-r-47j) i cz. 47k. Zgodnie z rysunkami sklejamy osłonę kabiny (cz. 48-r-48h, szablony S4-r-S7). Okrągłe wytłoczenie (szablon S5) mniej doświadczeni modelarze mogą pominąć. Uwaga! Cz. 48c przed przyklejeniem należy na odcinkach zaznaczonych symbolem pędzelka / pomalować po niezadrukowanej stronie kolorem właściwym dla cz. 48 (tych odcinków nie smarować klejem). Będą to pola widoczne po sklejeniu osłony. Z tyłu osłony wycinamy pole pod karabiny maszynowe. Od środka osłony przyklejamy druty T, W. W przypadku montażu osłony w wersji otwartej górną część osłony kabiny pilota podpieramy drutami U.

Sklejamy kółko ogonowe (cz. 49+49b, 50-r-50e, drut X) i wklejamy w kadłub w oznaczonym miejscu. Zgodnie z rys. montażowymi sklejamy zespół podwozia głównego. Goleń cz. 51 zwijamy na drucie Y. Doklejamy cz. 51a^51i. Element 51 g po jego naklejeniu na tekturę warto nasączyć klejem cyjanoakrylowym w celu nadania większej sztywności. Cz. 51 j, 51 k zwijamy na drutach Z, AA. Uwaga! Cz. 51 j z drutem AA należy ukośnie zeszlifować na jednym końcu tak, by dokładnie przylegała do cz. 51 g. Do cz. 51 h przyklejamy cz. 511. Sklejamy cz. 52-r-52f oraz cz. 53 i drut AB. Gotową goleń wklejamy do wnęki podwozia opierając cz, 51 g na węzłach cz. XVIIr-r-XVIIu. Do dna wnęki przyklejamy cz. 54,54a. Sklejamy cz. 54b, 54c na drutach AC, AD. Uwaga! Elementy te trzeba spłaszczyć na końcach stykających się z cz. 511. Pokazano to na rys. montażowym. Sklejamy wspornik cz. 54d -s-54f i przyklejamy go tak, by koniec drutu AB podparł go od spodu. Przyklejamy cz. 55, 55a z drutami AE, AF, AG. Sklejamy koła cz. 56n-56i. Klapy podwozia głównego sklejamy wg rys. montażowych. Do uformowanych i sklejonych cz. 57, 57b przyklejamy od wewnątrz cz. 57a, 57c. Do cz. 57a, 57c doklejamy kształtowniki cz. 57d-r-57f, a następnie cz. 57g, 57i z wklejonymi w nie cz. 57h, 57j. Doklejamy cz. 57k, 57I. Po przyklejeniu klap do gondoli podwozia montujemy druty AH oraz AL

Wyrzutnik bombowy sklejamy zez. 59-^59n. Uwaga! Cz. 59m wycinamy, kształtujemy i sklejamy w całość. Dopiero teraz ostrożnie wycinamy wszystkie otwory, przyklejamy cz. 59n, a następnie w gotowy element wklejamy szkielet nadając wyrzutnikowi kształt widoczny na rys. montażowych. Wyrzutnik doklejamy do cz. 33. Przyklejamy cz. 60.

Zbiorniki paliwa sklejamy zgodnie z rysunkami (cz. 62h-62u, cz. 63-n63b, druty AK, AL.) i przyklejamy od spodu skrzydeł w oznaczonych miejscach. Element 63b „wpuszczamy" w otwór wycięty w dolnej powierzchni skrzydła.

Pozostałe elementy modelu sklejamy i rozmieszczamy według rysunków montażowych. Przed cz. 69 u dołu kadłuba przyklejamy imitację żarówki białego światła nawigacyjnego wykonaną podobnie jak światła w części ogonowej samolotu (średnica ok 1,6 mm).

Opracowanie modelu: Marcin Grygiel, Marcin Dworzecki Opracowanie graficzne: Marcin Dworzecki

WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE

KOPIOWANIE FRAGMENTÓW LUB CAŁOŚCI BEZ ZGODY WYDAWCY

ZABBONIONE