7 (617)

Messerschmitt Bf 109Z (Zwilling)

9+10

Dwusilnikowy ciężki samolot myśliwsko-bombow\ dalekiego zasięgu skala 1:33

Historia

W czasie II wojny światowej w różnych krajach powstało kilka projektów dwu-kadlubowych samolotów myśliwskich będących prostym połączeniem istniejących klasycznych konstrukcji jednosilnikowych. Najbardziej znanym z nich jest niewątpliwie amerykański North American P-82 "Twin Mustang" - oparty na myśliwcu P-51 "Mustang" - budowany seryjnie i używany w lotnictwie wojskowym przez kilka lat Znacznie mniej znane są natomiast inne samoloty tej kategorii, np. włoskie Macchi MC-205 bifusoliera (MC-300), Reggiane Re-2005 bifusoliera i FIAT G-58 czy niemieckie Messerschmitt Bf 109Z i Me 609.

W Niemczech koncepcję budowy dwukadłubowych samolotów bojowych, będących połączeniem istniejących konstrukcji jednokadłubowych - nazywanych z tego powodu Zwilling (bliźniak) - wypróbowano w praktyce na początku lat 40-tych. budując pię-ciosilnikowy samolot do holowania ciężkich szybowców transportowych Heinkel He 111 Z. Twórcą tej idei był Generaloberst Ernst Udet. W oparciu o ten sam pomysł w roku 1942 w wytwórni Messerschmitt zaproponowano opracowanie dwukadłubowego ciężkiego myśliwca (tzw. Zerstórer). będącego połączeniem dwóch standardowych samolotów myśliwskich Messerschmitt Bf 109G-6 Nowy samolot oznaczony Bf 109Z-1 (Z od Zwilling lub Zerstórer), miał być w zamierzeniu konstruktorów następcą dwusilnikowego samolotu niszczycielskiego Bf 110 Dwa kadłuby miały zostać połączone nowym centropłatem, zawierającym dwie wnęki podwozia dwie chłodnice glikolu, uniwersalny zaczep bombowy typu ETC 250 oraz uzbrojenie strzeleckie Zmodyfikowano usterzenie poziome, rezygnując z dotychczasowych stateczników i zastępując je wspólnym statecznikiem łączącym oba kadłuby Ponieważ samolot miał być jednomiejscowy. więc zachowano kabinę pilota w lewym kadłubie natomiast kabinę w prawym kadłubie zlikwidowano, zakrywając jej wnękę arkuszem blachy i montując w niej dodatkowy zbiornik paliwa Bardzo silne uzbrojenie strzeleckie samolotu miało tworzyć pięć działek kalibru 20 mm typu Mauser MG 151/20 lub docelowo kalibru 30 mm typu Rhemmetall-Borsig MK 108 lub MK 103 Rezygnacja z karabinów maszynowych pozwoliła za to zwiększyć zapas amunicji do działek Projekt wstępny uzyskał akceptację przedstawicieli Technisches Amt des RLM i pod koniec 1942 roku w fabryce przystąpiono do budowy pierwszego egzemplarza doświadczalnego

Według niektórych starszych publikacji prototypowy egzemplarz Bf 109Z-0 (inaczej Bf 109Z V1 > /budowano w drugiej połowie (wg innych źródeł na początku) 1943 roku. wykorzystując dwa egzemplarze starszej wersji Bf 109F-4 z silnikami typu Daimler-Benz DB 601 E-ł o mocy po 992 kW (1350 KM) każdy Jego masa startowa wynosiła podobno 5897 kg Samolot ten o ile w ogolę istniał - nigdy jednak me został oblatany, gdyż u-legł ponoć zniszczeniu podczas jednego z alianckich nalotow bombowych. Oprócz pierwotnej wersji myśliwskiej Bf 109Z-1 planowano jeszcze opracowanie dalszych wariantów rozwojowych bombowego Bf 109Z-3. opartego - podobnie jak Z-1 - na płatowcach wersji Bf 109G-6 z silnikami typu Daimler-Benz DB 605A-1, uzbrojonego w cztery działka kalibru 30 mm i 500 kg bomb (wg niektórych publikacji ten wariant nosił oznaczenie Z-2), ciężkiego myśliwskiego (niszczycielskiego i Bf 109Z-2. opartego na płatowcach wersji Bf 1Ó9H-2 z silnikami typu Junkers Junio 213E. uzbrojonego w pięć działek kalibru 30 mm i 500 kg bomb (wg niektórych publikacji ten wariant nosił oznaczenie Z-3) oraz bombowego Bf 109Z-4 opartego rowmez na płatowcach wersji Bf 109H-2 z silnikami typu Junkers Jurno 213E i uzbrojonego tylko w dwa działka kalibru 30 mm ale za to aż 1000 kg bomb Jednak wszelkie prace projektowe nad "bliźniakiem" Bf 109 przerwano ostatecznie w 1944 roku, prawdopodobnie w związku ze skoncentrowaniem wysiłków wytwórni na rozwoju i produkcji bardziej potrzebnego Luftwaffe samolotu odrzutowego Me 262 "Schwalbe".

Na zakończenie warto jeszcze wspomnieć, że w tym samym czasie co nad Bf 109Z, konstruktorzy Messerschmitta pracowali również nad projektem innego dwukadłubowego ciężkiego myśliwca Me 609 Ten samolot z kolei miał być połączeniem dwóch samolotów Me 309. Wydaje się zatem prawdopodobne, że Bf 109Z mógł być tylko pierwszym etapem eksperymentu natomiast do ewentualnej produkcji seryjnej zamierzano skierować nowocześniejszy Me 609 Ale to już nieco inna historia..

Dane taktyczno-techniczne proponowanej wersji seryjnej Bf 109Z-2/Z-4:_

2d 2e 8 34 38+39-40

35+35A+36

I WYPROFILOWAĆ

Konstrukcja: dwusilnikowy jednomiejscowy doinopłat wolnonośny w układzie dwukadłu-bowym z zakrytą kabiną pilota i chowanym sześciokołowym podwoziem z czterema kołami głównymi i dwoma kołami ogonowymi Kabina pilota w lewym kadłubie Konstrukcja cał kowicie metalowa. Usterzenie wolnonośne z podwójnymi statecznikami pionowymi. Jeden statecznik poziomy pomiędzy kadłubami.

Rozpiętość: 13.27 m: Długość 8.89 m (wg innych źródeł 8,92 m lub 9.05 m);

Wysokość na ziemi: 3,52 m. wysokość w linii lotu 2,69 m: Powierzchnia nośna: 23.20 m2: Masa własna ok. 6000 kg. masa startowa: 7280 kg, masa startowa maksymalna: 8111 kg; Prędkość maksymalna (w konfiguracji gładkiej) 743 km/h na wysokości 8000 m;

Prędkość maksymalna: (zjedna bombą500 kg) 732 km/h na wysokości 8000 m;

Prędkość maksymalna trwała: 673 km/h: prędkość przelotowa 570 km/h na *ys. 3000 m;

Pułap 11580 m (wg innych źródeł 11700 m):

zasięg (przy prędkości maksymalnej trwałej): 1689 km:

zasięg maksymalny (przy prędkości przelotowej): 1995 km;

Napęd: dwa 12-cylindrowe silniki rzędowe w układzie odwróconego V, chłodzone cieczą, typu Junkers Jurno 213E o maksymalnej mocy startowej po 1287 kW (1750 KM) każdy i mocy na wysokości 9000 m po 971 kW (1320 KM), napędzające 3-łopatowe metalowe śmigła przestawialne typu VDM:

Uzbrojenie: Bf 1092-2 - dwa stałe działka kalibru 30 mm typu Rheinmetall-Borsig MK 108 w gondolkach pod zewnętrznymi częściami skrzydeł, dwa stałe działka kalibru 30 mm typu Rheinmetall-Borsig MK 108 w przednich częściach kadłubów (strzelające przez wały śmigieł) i jedno stałe działko kalibru 30 mm typu Rheinmetall-Borsig MK 103 w centralnej części skrzydła łączącej kadłuby oraz maksymalnie 500 kg bomb (np jedna bomba typu SC 500 o masie 500 kg na zewnętrznym zaczepie typu ETC 500/IXb pod centralną częścią skrzydła),

Bf 109Z-4 - dwa stałe działka kalibru 30 mm typu Rheinmetall-Borsig MK 108 w przednich częściach kadłubów (strzelające przezwały śmigieł) oraz maksymalnie 1000 kg bomb (np jedna bomba typu SC 500 o masie 500 kg na zewnętrznym zaczepie typu ETC 500/IXb pod centralną częścią skrzydła i dwie bomby typu SC 250 o masie po 250 kg każda na zewnętrznych zaczepach typu ETC 250 lub ETC503A-1 pod kadłubami)

Załoga: 1 osoba;

Wytwórnia: Messerschmitt A G., Augsburg i inne, Niemcy.

Produkcja prawdopodobnie 1 prototyp Bf 109Z-0

Opis budowy modelu:

Model jest prosty w budowie, został opracowany w skali 1:33. Elementy oznaczone czerwoną numeracją oraz arkusz z wręgami należy podkleić na tekturę 0.8-1 mm Szablony należy wykonać z odpowiedniej grubości drutu Powierzchnie zakreskowane oznaczają miejsca, które należy wyciąć.Budowę modelu należy rozpocząć od sklejenia kadłubów Dla ułatwienia oba kadłuby mają identyczna numerację części a poszczególne różnice są łatwo rozpoznawalne. Kabinę pilota posiada tylko lewy kadłub Można wykonać model bez kabiny pilota Jednak chcąc wykonać wnętrze kabiny należy przed sklejeniem części 3 wkleić części przeznaczone do jej wykonania (części 25-33). Przy wykonywaniu podwozia również należy odpowiednio przygotować cześć numer 3. Należy wyciąć (po sklejeniu) miejsce na luki podwozia. Jest to odpowiednio zaznaczone Jeśli nie wykonujemy luków podwozia miejsce na wycięcie w cz. 14 i 18 możemy pomalować czarną farbą. Gotowy model można pomalować lakierem bezbarwnym

Życzymy udanej zabawy!