komunikacyjne4

8.3.3. Przepustowość w warunkach różniących się od idealnych

Analiza przepustowości odcinków dróg w przypadkach, w których warunki odbiegają od idealnych, jest wykonywana jedną z dwóch procedur obliczeniowych.

Ogólna analiza przepustowości długich odcinków

Pierwsza procedura jest stosowana dla odcinków, na których nie występują pochylenia powyżej 3% dłuższe niż 800 m. Procedura opiera się na uśrednionych charakterystykach geometrii drogi, ukształtowania terenu (teren płaski, falisty i górzysty) oraz ruchu.

Geometryczne rozwiązanie drogi jest charakteryzowane przez prędkość projektową oraz przez średni dla obu kierunków procentowy udział odcinków o niewystarczającej widoczności na wyprzedzanie. W braku innych danych, za dostateczną uważana jest widoczność na odległość 450 m.

Krytyczne natężenie ruchu, w rzeczywistych warunkach drogowych i ruchowych dla poziomu swobody ruchu i, jest obliczane ze wzoru:

Qu = 2800 (Ql C )_t f_k f_p f_c    [P/h]    (8.5)

gdzie:

{Q/C)_i — współczynnik określający stosunek krytycznego natężenia ruchu do przepustowości dla danego PSR, ukształtowania drogi i terenu; liczbowe wartości współczynnika podano w tablicy 8-5; w przypadku prędkości projektowej niższej od 100 km/h średnia prędkość podróży będzie niższa, niż to wynika z tablicy 8-5; (tabl. 8-6),

f_k    — współczynnik wpływu kierunkowego rozkładu ruchu (tabl. 8-7),

f    — współczynnik łącznego wpływu szerokości pasów ruchu i poboczy

(tabl. 8-8),