Pierwotne i wtórne zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej | 571
RYC. 38-4. (A) Prawidłowy jonogram zawierający najważniejszy kation (Na*) oraz nieistotne kationy (K*, Ca2* i Mg2*). Najważniejszymi anionami są Cl" oraz [HC03"J, natomiast nie można pominąć innych anionów, takich jak albuminy, fosforany, siarczany i kwasy organiczne (mleczany i acetooctany). (B) Jonogram uproszczony ukazujący Na* jako jedyny kation. W tym jonogramie kolumna obrazująca aniony została obcięta do wysokości nieprzekraczającej kolumny kationów Na*. Wysokość kolumn pokazuje stężenie jonów w mEq/l.
2. Oznaczenie luki anionowej (ryc. 38-4)
a. Luka anionowa (AG) wynosi 16 niEęi/1 i składa się z anionów innych niż HC03 oraz Cl". Wyznacza się ją na podstawie następującego równania:
AG - «Na+] + [K*]) - «HC03“] + [Cl'])
= (142 mEq/l + 5 mEq/l) - (25 mEq/l + 105 mEq/l)
= 145 mEq/I - 130 mEq/l = 15 mEq/l.
b. Lukę anionową często oblicza się na podstawie jonu Na*, ponieważ stężenie jonów K* jest znacznie niższe. Wówczas równanie przybiera następującą postaó:
AG - [Na*] - ([HC03-J + [Cr])
= 142 mEq/l - (25 mEq/l + 105 mEq/l)
= 142 mEq/l - 130 mEq/l = 12 mEq/l.
c. Ilość ładunków ujemnych, a więc również anionów (15 mEq/l), zależy w dużej mierze od białek osocza. Białka osocza odpowiadają, niemalże stechiometrycz-nie, za różnicę pomiędzy [Na*] oraz sumą [HC03~] i [Cl-].