Pierwotne i wtórne zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej J 573
a. Osmolalność osocza wyznacza się dzieląc zawartość azotu mocznikowego we krwi (BUN) i stężenia glukozy (w mg/1) przez ich ciężar cząsteczkowy*, dzięki czemu przekształca się go na miliosmole (mOsm)/l. Jeżeli BUN wynosi 14 mg/dl, a stężenie glukozy oraz [Nał] w osoczu wynoszą odpowiednio 90 mg/dl oraz 142 mEq/l, to osmolalność osocza (Po.,,,) można ocenić jako:
PMm 12[Na+] i [BUN (mg/l)/28] + [glukoza (mg/l)/180J = 2 (142) + 140/28 + 900/180 = 286 + 5 + 5 = 296 mOsm/kg.
b. Krążące we krwi środki toksyczne zwiększają osmolalność osocza bez zmiany [Na']. Wobec tego mierzona osmolalność osocza przewyższa osmolalność wyliczoną, a różnica osmolalności dokładnie odzwierciedla stężenie osmolarne krążących toksyn.
f A. | Postępowanie w celu określenia zaburzenia stanu równowagi kwasowo-zasadowej
1. Przykład: pH = 7,35; [HC03“]= 16 mEq/l; Pco2 = 30 mm Hg. To zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej można określić za pomocą trzystopniowego schematu pokazanego na ryc. 38-5.
2. Diagnozowanie pH
a. Kwasica występuje, jeżeli pH < 7,4).
b. Zasadowica występuje, jeżeli pH > 7,4. W przykładzie przytoczonym powyżej (pH - 7,35) mamy do czynienia z kwasicą.
3. Oznaczenie metabolicznego lub oddechowego charakteru zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Należy brać pod uwagę [HC03_] oraz Pco2.
a. Kwasica może być wynikiem obniżenia [HC03“] (metaboliczna) lub zwiększenia Pco2 (oddechowa). W podanym powyżej przykładzie widać obniżenie zarówno [HC03"J (16 mEq/l), jak i Pco2 (30 mm Hg). To zaburzenie jest więc stanem kwasicy metabolicznej, a nie oddechowej, bo Pco2 jest obniżone w porównaniu z normą.
b. Zasadowica może być wynikiem podwyższenia [HC03-] (metaboliczna) lub zmniejszenia Pco2 (oddechowa). W podanym przykładzie Pco2 jest obniżone, ale pacjent ma kwasicę (pH = 7,35).
4. Analiza odpowiedzi kompensacyjnej
a. Zaburzenie o charakterze metabolicznym jest kompensowane zmianami wentylacji, a więc Pco2.
(1) W wypadku skompensowanej kwasicy metabolicznej Pco2 jest obniżone (tak jak w rozważanym przykładzie).
k« ,ił dlv*3'u c*Vteczkoweg o mocznika (60), ponieważ mierzona jest wartość BUN, a cząsteczka moczni-