♦ 141
5. Cele behawioralne w ramach leczenia: zachowania do rozwinięcia...
Zachowania ukazujące brak szacunku dla pacjentki. Zachowania, które komunikują brak szacunku dla pacjentki, czasami są adekwatnymi komunikatami. Innym razem są one nieumyślne i wynikają raczej z braku rozwagi niż z autentycznego lekceważenia. Typowe lekceważące zachowania terapeutów zostały wymienione w tabeli 5.1; lista ta została opracowana na podstawie różnych źródeł przez Marian Miller (1990). Wiele wymienionych tu zachowań jest wskaźnikiem wypalenia terapeuty albo w ogóle, albo w odniesieniu do konkretnej pacjentki. Chociaż okazjonalne wystąpienie zachowania komunikującego brak szacunku nie jest, być
Tabela 5.1. Przykłady lekceważących zachowań terapeuty
1. Nie przychodzi na umówione spotkania lub zapomina o nich
2. Odwołuje spotkania bez wyznaczania nowego terminu
3. Arbitralnie zmienia swoje zasady postępowania z pacjentkem (na przykład zmienia zasady kontaktów telefonicznych, opłaty, terminy spotkań)
4. Nie odpowiada na wiadomości czy telefony albo zwleka z oddzwonieniem
5. Gubi dokumenty/kartoteki/notatki
6. Nie czyta notatek/dokumentów otrzymanych od pacjenta
7. Spóźnia się na spotkania
8. Wygląda lub ubiera się nieprofesjonalnie
9. Słabo dba o higienę osobistą
10. Nie utrzymuje porządku lub czystości w gabinecie
11. Pali podczas spotkań
12. Je/żuje gumę podczas spotkań
13. Nie zamyka drzwi podczas sesji terapeutycznych
14. Przerywa sesję, żeby odebrać telefon lub wiadomość
15. Nie uważa podczas sesji lub rozmów telefonicznych lub oddaje się innym zajęciom
16. Zapomina ważnych informacji (imienia, istotnych danych z wywiadu)
17. Powtarza się, często zapomina, co powiedział
18. Wydaje się wyraźnie zmęczony lub znużony
19. Zasypia w obecności pacjenta
20. Unika kontaktu wzrokowego
21. Mówi o innych pacjentach
22. Mówi o tym, że wolałby raczej robić coś innego
23. Spogląda na zegarek w obecności pacjenta
24. Kończy sesję przed terminem
25. Odnosi się do pacjenta w sposób seksistowski, paternalistyczny lub materna li styczny
26. Traktuje pacjenta jako osobę gorszą od siebie
Źródło: M. Miller (1990). Developing a Scalę to Measure Individuals' Stress-Proneness to Behaviors of Humań Service Professionab. Niepublikowany manuskrypt. University of Washington. Przedruk za zgodą