ListDoMarcelli9

13 Porfiriusz z Tym

ató|iaTos drnaWayeiCTa ou 8er)0i]afl, eKeivcoy KaTacj>póvei^- Kai wv av aTraXXayeiaa 8er]0rię eię toutó aoi daKOupevq tóv 0€Óv TTapaKdXei yevea0ai auXXr|TrTopa'Oukouu 8er|ar] ou8evóę cóv Kai r) tuxp 8ouaa TT()XXaKię TTaXiv dc^aipeiTai Ou8e (8ei) upó Kaipou Tivoę tt]v aiTrjaiy Troieia0ai, aXX’ 0Tav aoi ó 0eóę ev aoi ouaau cjjuaei tt]v óp0r]v aiTT]aiv eK^riur].

13    Ai’ wy |idXiaTa Kai auTÓę €VOTTTpt.Cea0ai tt<e4>uk€v, out€ 8ia

acópaToę ópaTÓę iov out€ 8ia i{R>xfię alaxpdę Kai uttó rr\ę KaKiaę eaKOTia(ievr|s. KaXXoę yap eKeiuou tó aKrjpaTou Kai (jx7ję tó £u)Tikóv aXr|0eią 8iaXd|iTrov KaKia 8e Traaa utt’ ayuoiaę 8ieiJ;eix7Tai Kai uttó aiaxous 8ieaTpaTrrai. 'Taur’ ow 0eXe Kai ai.Tou tóu 0eóv a 0eXei T€ Kai eanv auTÓę eu €KeIvo yivuxjKOuaa wę 'e<j)’ oaov nę to au>|ia TTO0ei Kai ra tou awpaToę au|i(j)uXa, em toooutov ayuoei tóv 0eóv ’ Kai Tpę £Keivou euopaaeuję ćauTÓu drreaKÓTiae, Kav •nrapa Traai rolę di'0pu>TTOię wę 0eóę 8o£a£r|Tai. ' Zo<jx>ę 8e dv0pojTroę óXiyoi9 yiyojaKÓpeyoę, ei Se pouXei, Kai uttó TrauToju ayyooupeuoę, yiv(jjaK€Tai uttó 0eou\ 'ETTea0u> toćvuv 6 |iev vous tco 0eui, eyoTTTpiCópeyos Trj ó|ioiu>a€i 0eou, tu> 8e vu> f] 4iuxrr ^Ttl 8’ au ipuxfi umpeTeLTU) tó ayiliia, eię óaov otóv Te, Ka0apą Ka0apóv. ’Atró yap twv Tra0uiv TauTT|ę piaivópevov eię auTT)v TraXiv €TravaaTp€(J)€Tai Ta piaapaTa.

w stanie zachować”⁵⁴. „Pogardź tym, czego nie będziesz potrzebowała, kiedy już wyzwolisz się od ciała, ale ćwicz się w tym, co będzie ci niezbędne po uwolnieniu od niego, wzywając w tym pomocy Boga”⁵⁵. „Nie będziesz prosiła o nic z tych rzeczy, które szczęście przynoszą, a następnie zabierają”⁵⁶. Przed stosownym czasem nie zanoś żadnej prośby, lecz tylko wtedy, gdy Bóg objawi właściwe pragnienie, zasiane w tobie przez naturę.

13 Bóg odbija się w takim postępowaniu niczym w zwierciadle, On, który jest niewidzialny tak dla ciała, jak i dla nikczemnej duszy zaciemnionej wadami. Piękno Boga to Jego nieskalaność, Jego światłość, życie rozświetlone prawdą, zaś wszelka wada jest wypaczona przez niewiedzę i zniekształcona przez brzydotę. „Chciałbyś i pragniesz od Boga tego, co jest Jego wolą i czym jest On sam⁵⁷, będąc pewnym, że pożądanie spraw cielesnych i tego, co im podobne, powoduje odwrócenie się od Boga”⁵⁸ i upadek w ciemność daleko od kontemplowania Go⁵⁹, nawet wówczas gdy wśród ludzi będziesz uchodzić za Boga samego. Przeciwnie, „niewielu - jeśli chcesz: nikt nie zna mędrca, ale jest on znany Bogu”⁶⁰. Niechże zatem umysł naśladuje Boga, odbijając Go w sobie podczas wysiłku upodobnienia się do Niego. Dusza niech z kolei naśladuje umysł, a czyste ciało niech służy czystej duszy. Gdy bowiem ciało jest zanieczyszczone namiętnościami duszy, to i ono splami z kolei samą duszę⁶¹.

⁵⁴    Por. Pyth., 3; Sext., 128; 92 i 404; Stob., 10 (t. V Hense, s. 8).

⁵⁵    Por. Pyth., 121.

⁵⁶    Por. Pyth., 120; Stob., III. 1.42.

⁵⁷    Por. Sext., 134.

⁵⁸    Por. Sext„ 136.

⁵⁹    Ogląd umysłu (kontemplacja) przynależy do oczyszczonego z namiętności umysłu.

⁶⁰    Por. Pyth., 92 i Sext., 145.

⁶¹    Porfiriusz przedstawia tu zasadę, iż to, co należy do wyższego porządku, „oświetla”, „objaśnia” niższy porządek rzeczy i działań. Można to twierdzenie odwrócić i streścić, iż niższy porządek rzeczy winien naśladować wyższy układ, a działania powiązane z ciałem winny postępować za pierwowzorem odniesień ze świata umysłowego.

43