18185 ListDoMarcelli8

12 Porfiriusz z Tym

peu yap SeiTai ouSeuóę, ao(j)óę 8e póyou 0eou Ou yap av aXXwę KaXóę KayaOóę yeyouo f| yowy tó t€ aya0óy Kai KaXóy, ouep e^ex^eL tou 0£Loir ou8’ au aXXwę KaKo8aipwy dyGpwTToę r] TToyripwy 8aipóywy eySiaiTripa Tr^y ^yx"n^v KaTaaKeuaaaę. ' ’Ay0pwirw 8e ao4)w 0eóę 0eou 8i8waiy e^ouaiay’. Kai 'Ka0aipeTai pey ay0pwTToę eyyoią 0eou\ SiKaioTrpayiay 8e ano 0eou óppwpeuoę 8iwKei.

12 'TTdarię Ttpa^ewę Kai uayTÓę epyou Kai Xóyou 06 óę €ttótttt]S' rrapearw Kai ecjx)poę\ Kai 'uayTwy wy upaTTopey aya0wy TÓy 0e6y aiTioy f|ywpe0a\ 'Twy 8e KaKwy ainoi rjpelę eapęy ol eXópeyoi, 0eos Se dyalnoę’. "O0ey Kai 'euKTeoy 0ew Ta a£ia 0eou’. Kai 'ai.Twpe0a a pf] Xa(3oipey ay rrap’ eTepou’- Kai 'wy r^yepóyeę ol p€T’ dpeTf)ę Tróyoi, Tairra euywpeGa yeyeaGai. peTa Touę Tróyous‘’’ 'euxri 7^P pąGupou paTaioę Xóyos"'A 8e KTT]adpeyoę ou Ka0e£eię, pr] oltou TTapa 0eou^- Swpoy yap 06ou Tiay ayacj)aip6Toy, wot6 ou 8waei o pf| Ka0e£eię\ ^<TQy Sf| tou został wyciśnięty obraz [Boga]. „Bóg niczego nie potrzebuje, a mędrzec potrzebuje jedynie Boga”⁴³. Gdyż nie można inaczej stać się „pięknym i dobrym” niż poznając dobro i piękno, pochodzące od boskości. Nie można również inaczej stać się nieszczęśliwym, jak tylko przez pozwolenie demonom na zamieszkanie w naszej duszy. Lecz „mędrcowi Bóg przyznaje boską wolność”⁴⁴, jak i „człowiek jest oczyszczony myślą Boga”⁴⁵ i jeśli tylko postępuje za sprawiedliwością, to czyni to z natchnienia Boga⁴⁶.

12 „Niech czuwająca obecność Boga towarzyszy każdemu działaniu, dziełu i słowu”⁴⁷. „Uważajmy Boga za sprawcę wszelkiego dobra, które czynimy”⁴⁸; „siebie samych uważajmy za sprawców zła, skoro je wybieramy, Bóg zaś nie jest jego powodem”⁴⁹. Następnie: „trzeba błagać Boga o to, co jest godne Boga”⁵⁰. „Prośmy Go o to, czego nie możemy otrzymać od nikogo innego”⁵¹. „Błagajmy o otrzymanie dobra, które kieruje trudami powiązanymi z cnotą”⁵², gdyż „modlitwa leniwego człowieka jest próżnym gadaniem”⁵³. „Nie proś Boga o te dobra, których nie zachowasz, kiedy już je otrzymasz, gdyż boskie dary nie mogą być ci odebrane, a On nie da ci tego, czego ty nie będziesz

⁴³    Por. Pyth., 39 a; Sext„ 49 i 382; Clit., 4.

⁴⁴    Por. Sext., 36.

⁴⁵    Por. Sext„ 97 i 27; Clit., 17.

⁴⁶    Należy podkreślić w tym zdaniu inicjatywę Boga. Więcej o roli Boga pisze Porfi-riusz o następnym fragmencie. W kontekście całości filozofii Porfiriusza zawartej w tym traktacie wynika, że zarówno Bóg jest czynnikiem inspirującym wznoszenie się duszy ku światu umysłowemu, jak i sam człowiek jest odpowiedzialny (etyka, cnoty, teurgia) za taki postęp. Niewątpliwie Porfiriusz koryguje tu nauczanie mistrza Plotyna, gdyż ten nie przypisywał Jedni żadnej czynności mającej na uwadze pomoc ludzkiej duszy w osiągnięciu zbawienia czy też zjednoczenia. Według Plotyna zasadniczy wysiłek wznoszenia się ku światu Umysłu pochodzi od człowieka, nie zaś z inspiracji Jedni; zob. Enn., V.5.8; VI.9.8. Więcej Smith, op. cit., ss. 104-105.

⁴⁷    Por. Pyth., 26 (por. Sext„ 303).

⁴⁸    Por. Sext., 113; Clit., 18.

⁴⁹    Por. Platon, Państwo, X 617 e 4-5; Por. Sext„ 114; Clit., 19.

⁵⁰    Por. Sext„ 122.

⁵¹    Por. Sext„ 124.

⁵²    Por. Sext„ 125; Clit 21

⁵³    Por. Sext„ 126.

41