Obraz0038

| piV = miRiT

Sumując te równania, dla całej mieszaniny otrzymuje się

( IPiV = 5>,R,T

1    t

», po wykorzystaniu m - £mj i p =

i    i

(6.6)

I

gdzie

£ R.,m= IgiRi

H zastępczą stałą gazową mieszaniny gazów, zuj

R

rif¹

H Obowiązuje zależność

I ^R‘" i

Mj,_m

zic M;._m jest zastępczą masą molową mieszaniny

Mi,„=Syi^M>

Kaloryczne równanie stanu mieszaniny gazów o masie m ma postać: dlJ = m c_VmdT

(6.7)

(6.8)

(6.9)

(6.10)

(6.11)

(6.12)

n- zastępcze ciepło właściwe masowe mieszaniny gazów doskonałych wyra żn %ię jako

^r vn. -- 2si^cvi i

Podobnie elementarna entalpia dli -- m c_PmdT

(6.13)

(6. Id)

1

llol ^

Yk.c„_; =c_v,„ +R

(6. IM

Równanie Mayera ma postać

Cf*m “ Cym ” Ri.ni    (6.16)

podobnie

2hn-C_Vm« R    (6-17)

G.2. Gazy wilgotne

Gazem wilgotnym nazywa się mieszaninę, w której tylko jeden składnik może się skroplić w danym zakresie ciśnienia i temperatury. Przykładem takiej mieszaniny, powszechnie występującej w przyrodzie, jest powietrze wilgotne. Powietrze bez pary wodnej to powietrze suche, które w zależności od tempera-mry ma ściśle określoną zdolność pochłaniania pary wodnej. Powietrze zawie-ntjące w swej objętości przy określonej temperaturze maksymalną ilość wilgoci w postaci pary wodnej nazywa się powietrzem nasyconym (p_t,_g = p_s).

W warunkach atmosferycznych powietrze wilgotne można traktować jako dwuskładnikowy gaz doskonały, czyli mieszaninę powietrza suchego i pary wodnej o ciśnieniu bezwzględnym

p - Pi + Pa    (6.18)

pil/.ie indeks 1 dotyczy pary wodnej, a indeks 2 powietrza suchego.

Skład mieszaniny można określić przez udział molowy pary

y, =

Pi

P

(6.19)

Zwykle skład wilgotnego powietrza określa się za pomocą tzw. zawartości

wilgoci

X

(6.20)

iżającej stosunek masy pary wodnej do masy 1 kg gazu suchego. Stosunek jest bezwymiarowy, lecz niekiedy używa się wymiaru    ^w*^^oc*

kg gazu suchego

! ku

Licznik i mianownik zależności (6.20) dzielimy przez objętość