nut A’i ,u JKurpiński: Pływanie. Podstaw y o t lnnhi Non,
i mii. Klnie dłużej było oparte zostaje przeniesione nad pnwim/chnui wody H lawlono są na ścianie na głębokości około 40 - 50 centynwliów są oiu 'IimI- oparte na różnej głębokości. Podczas odbicia następnie onoigm/ig wyprost nóg w stawach biodrowych, ugiętych pod kątem około 140 i I-Klanowych, gdzie ugięcie wynosi około 115 -120°.
W delfinie pierwsze ruchy wykonują nogi, następnie? / pewnym opóźnieniem, ramiona, które kończą swój ruch w momencie wynurzenia \ii, zawodnika na powierzchnię wody. Pozwala to na przeniesienie ramion nad wodą i harmonijną synchronizację ruchów podczas pływania.
W pływaniu żabką należy opóźnić wykonywanie ruchów napędowych podi .m poślizgu ponieważ istnieje duża różnica prędkości pływania wy tym moment i. i prędkością uzyskiwaną przez zawodnika na dystansie. Wcześniej!..*> rozpoczęcie ruchów wpływa hamująco na szybkość pływania podczas poślizgu Jako pierwsze rozpoczynają ruch, trwający aż do bioder, ramiona. Po tym następuje ugięcie nóg, które w końcowej fazie przenoszenia ramion do przodu wykonują odepchnięcie. Przepisy FINA zezwalają zawodnikowi na wykon.mu tylko jednego pełnego ruchu ramion i jednego pełnego ruchu nóg.
W stylu zmiennym, podczas przejścia z jednego stylu do drugl<n|n wykorzystywane jest połączenie techniki nawrotów stosowanych w cztomi li podstawowych stylach pływackich. Przejście do innego stylu - tak zwano ląc .*«« -.tyłowe, powinno charakteryzować się dwoistością techniki:
do momentu dotknięcia ściany nawrotowej obowiązują przepisy stylu j.ikini zawodnik dopływa;
od odbicia od ściany należy przestrzegać przepisów aktualnego stylu I *izejście z delfina do stylu grzbietowego oraz z odcinka żabkowego do kuuil.i odbywa się przy pomocy nawrotów zwykłych (odkrytych)- w obu przypadku li wymagane jest dotknięcie ściany oburącz i równocześnie.
Przy połączeniu stylów grzbietowego i klasycznego zawodnicy wykoi/yJui i najczęściej dwie odmiany nawrotów: zwykły (odkryty) z jirzerzutem nóg nad wodą.
Rzadziej wykonywany jest nawrót / ohmlem lylem do tyłu. 7.6.3. Nauczanie nawrotów
7.6.3.1. Nauczanie nawrotu "koziołkowano" do kraula na grzbiecie
Aktualnie najbardziej popularni] lorm;] nawrotu do stylu grzbietowego jest l/w. nawrót "koziołkowy", podczas którego nie jest wymagane dotknięcie ściany przed wykonaniem obrotu. Nauczanie nawrotu rozpoczynamy od bardzo dokładnego pokazu (całości i poszczególnych faz) oraz szczegółowego objaśnienia wykonywanych elementów Ćwiczenia Na ladzie:
1. Leżenie na plecach na materacu, nogi złączone, ugięcie nóg do pozycji kucznej, powrót do leżenia.
2. Z leżenia na plecach, jedna ręka w górze (z tyłu za głową), obrót do leżenia na piersiach.
3. W staniu, ramiona w górze, skrętoskłon tułowia do nogi lewej, następnie prawej.
W wodzie:
4. Przewrót w przód przez linę lub laskę trzymaną przez dwóch ćwiczących.
!>. Wykonanie przewrotu w przód w wodzie, ze stania na dnie pływalni.
6. Wykonanie przewrotu w przód z leżenia na piersiach.
/. Z leżenia na plecach, lewa ręka w górze, prawa wzdłuż tułowia, obrót na piersi, prawe ramię przeniesione zostaje nad wodą i dołączone do lewego ramienia.
h Jak wyżej, z przewrotem w przód z zamachem oburącz (w trakcie przewrotu przestają pracować nogi).
!) Jak wyżej, przy ścianie basenu, obrót na piersi i przewrót w przód, ułożeniem nóg na ścianie (w trakcie obrotu wdech)