Obraz4 (152)

Obraz4 (152)



W przypadku anomalnego zjawiska Zeemana dwa stany, pomiędzy którymi zachodzi przejście optyczne, mają różne czynniki g, ponieważ względne wkłady magnetyzmu spinowego i orbitalnego do tych stanów są różne. Czynniki g są wyznaczone przez całkowity moment pędu j, a więc są nazywane czynnikami g,. Rozszczepienie poziomów w stanach podstawowym i wzbudzonym jest zatem różne, inaczej niż to było w przypadku normalnego zjawiska Zeemana. Wiąże się z tym powstawanie większej liczby linii widmowych. Obliczanie czynników gj przedstawiamy w p. 13.3.5.

Anomalne zjawisko Zeemana omówimy na przykładzie linii D sodu (rys. 13.12).

linia Di

lima Di

mJ mjQj


Rys. 13.12. Anomalne zjawisko Zeemana. Rozszczepienie w polu magnetycznym linii D, i D2 atomu sodu (Na), czyli przejść 2S1/2 — JP,/2 oraz JS,/2JP3/2, odpowiednio na cztery i sześć składowych. W tym przykładzie S = 0 i mamy do czynienia z przypadkiem magnetyzmu czysto orbitalnego. Energia stanu 2Pm jest wyższa niż energia stanu 2Pu2, czego nie uwzględniono na rysunku. Porównaj również rys. 12.18

Linia D sodu powstaje w przejściach związanych z trzema stanami: 2S1/2, :P,/2 i 2P3/2. Składowe momentów magnetycznych tych trzech stanów, wyznaczone dla kierunku określonego przez pole zewnętrzne, są równe

(My);.* = -mjgjH    (13.14)

a magnetyczny wkład do energii wynosi

Vmj =    (13.15)

Liczba składowych powstających w wyniku rozszczepienia stanów w obecności pola jest określona liczbą m, i wynosi 2j+1. Odstęp między składowymi o różnych wartościach liczby nij — tzw. składowymi Zeemana — nie jest już jednakowy dla wszystkich stanów, ale zależy od liczb kwantowych /, s oraz j:

A Emj.mj-l = gj^Bo-    (13.16)

Doświadczalnie stwierdzono, że g, = 2 dla stanu 2S1/2, gt = 2/3 dla stanu 2P,/; i 4/3 dla stanu 2P3/2. Wartości tych czynników gt omówimy w następnym paragrafie. Dla przejść optycznych regułą wyboru jest ponownie Am, = 0, ± 1, co prowadzi do 10 linii pokazanych na rys. 13.12. Obserwowane w rzeczywistości widmo pokazane jest schematycznie na rys. 13.13.

248


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC40 (6) Anomalne zjawisko Zeemana W słabym polu magnetycznym zachodzi sprzężenie wypadkowego mome
DSC41 (5) Anomalne zjawisko Zeemana W słabym polu magnetycznym, term z określoną liczbą kwantową J
DSC42 (5) Anomalne zjawisko Zeemana W słabym potu magnetycznym, term z określoną liczbą kwantową J
DSC43 (6) Anomalne zjawisko ZeemanaOdstęp energetyczny między poziomami określonymi liczbami kwanto
DSC45 (6) Anomalne zjawisko Zeemana Rozszczepienie linii D sodu w polu magnetycznym Linia Dt Linia
DSC47 (7) Schemat normalnego zjawiska Zeemana dla linii kadmu 643,8 nm (przejście pomiędzy wzbudzon
DSC02385 Kanon (metoda) jedynej zgodności brzmi następująco: Gdy dwa lub więcej przypadków danego zj
Skanowany obraz 1 14 100.    Podaj co najmniej dwa wskaźniki oceniające stan środowis
Obraz0 (152) 26 Em ile M. Cioran Jakaż radość z chwilowego pokonania smutku, z poczucia pustki gran
Obraz0 (166) 12.4. Spin i moment magnetyczny elektronu Stany s, o orbitalnym momencie pędn / = 0, m
Obraz1 (155) lecz tym razem, na przykład stany 2s i 2p są rozdzielone, podczas gdy W atomie wodoru
Obraz2 (152) (**•**) W tym równaniu czynnik gt z równania J^6) zastąpiono czynnikiem gj, ponieważ r
obraz6 (152) ODŁĄCZENIE OD MATKI Odłączenie nowicjuszy od matek odbywa się w sposób bardziej lub mn
obraz8 (152) Pojedynczo czaszki Bardzo trudno Jest wyjntnlf plttltr* ntlnltti pojedynczych cioszcie
Obraz3 (2) Karmelizacja W przypadku ogrzewania w chemicznych. r o z i w o ro w w o u n v c i i
21244 Obraz (2630) 40 Istotą zjawiska relaksacji jest to, że podczas ruchu jonu centralnego (ruchu w

więcej podobnych podstron