Obraz6 (28)

90 BOGOWIE I ARIOWIE

krzyż” - która większości ludzi kojarzy się z nazizmem. Swastyka jest bardzo starym symbolem. Objawia się ona bardzo często w historii, zwykle w powiązaniu z mistycznymi praktykami Bractwa oraz w społecznościach czczących nadzorczych „bogów". Dokładne jej pochodzenie nie jest znane. Występuje już w starożytnej Mezopotamii. Niektórzy historycy uważają, że mogła występować w Indiach jeszcze przed inwazją Ariów. Jest to możliwe, ponieważ wiele przedaiyjskich miast Indii prowadziło ożywiony handel z innymi częściami świata, nie wyłączając Mezopotamii. Jakiekolwiek by nie było jej pochodzenie, po najeździe Ariów' stała się ona dominującym symbolem hinduizmu i arionizmu.

Znaczenie swastyki jest zaskakujące, ponieważ jest ona symbolem szczęścia i pomyślności. Czy to nie ironiczne, że wszystkim społecznościom, które jej używały, doskwierał wręcz katastrofalny brak szczęścia. Intrygujące rozważania na temat swastyki opublikowano w roku 1901 w Archaeological and Ethnobgical Papers ofthe Peabody Museum (Studium archeologiczne i etnobgiczne Muzeum Peabody). Zdaniem Zelii Nuttall, autorki tej pracy, swastyka wiąże się prawdopodobnie z obserwacją gwiazd. Z. Nuttall podkreśla, że symbol ten występuje w społecznościach posiadających rozwiniętą wiedzę astronomiczną i miał związek z budową kalendarza w niektórych cywilizacjach starożytnej Ameryki. Na stronie 18 swojej pracy aurorka pisze:

Połączone pozycje obserwowanych o północy konstelacji Ursa Major [Wielka Niedźwiedzica] lub Ursa Minor [Mała Niedźwiedzica] w czasie czterech pór roku dają symetryczną swastykę, formę, która jest identyczna z różnymi swastykami lub symbolami krzyża... które tkwią korzeniami w zamierzchłej przeszłości...

Swastyka często wiąże się z nadzorczymi „bogami”, co może oznaczać, że reprezentuje ona ojczyznę cywilizacji Nadzorców znajdującą się gdzieś w obrębie Małej lub Dużej Niedźwiedzicy.

Hinduizm jest interesujący z wielu względów. Ma tendencję do absorbowania i włączania wszelkich nowych religii nakładających się na niego bez odrzucania statych zasad. Z tego powodu współczesny hinduizm stanowi zlepek głównych religii, które zawitały do Indii w przeszłości, takich jak religia Ariów, która wciąż w nim dominuje, oraz buddyzm i islam, które nadeszły później. Istnieją dowody, że w skład Wed wchodzi mądrość, która istniała w Indiach jeszcze przed inwazją Ariów.

W biblijnej historii o Adamie i Ewie zauważamy próby podejmowane przez pierwszych Homo sapiens zmierzające do uzyskania wiedzy koniecznej do wyzwolenia. W siódmym wieku p.n.e. doszło do kolejnej próby. Był nią szeroki, wolny od przemocy ruch, który zrodził się w Indiach w celu przeciwstawienia się systemowi ariońskiemu. Był on jedną z niewielu zasadniczych prób rodzaju ludzkiego podjętych w celu zamienienia religii Nadzorców na praktyczne metody zmierzające do osiągnięcia wolności ducha. Przywódcy nowego ruchu pragnęli zamienić bałamutny mistycyzm i ślepą wiarę na realne metody ułatwiające duchową odnowę. Podobne próby podejmowało oiyginalne Bractwo. Z braku lepszego określenia ten typ pragmatycznych religii będę nazywał reiigiami „bezpańskimi"¹. Bezpańskie religie to te, które wyłamały się spod wpływu Nadzorców i podjęły praktyczną bądź naukową próbę duchowego zbawienia. Mimo iż żadnej z nich nie udało się w przeszłości doprowadzić do duchowego odrodzenia na szeroką skalę, to jednak utrzymały one żywą nadzieję i być może wskazały kilka kroków niezbędnych do jego osiągnięcia. ¹

1

Termin „maverick" [z braku polskiego odpowiednika tego terminu przyjęliśmy określenie „bezpański" - przyp. red.] pochodzi z czasów kolonizacji Ameryki. Określano nim zwierzęta hodowlane żywiące się trawą, takie jak krovvy lub konie, które nie posiadały cechy właściciela. Słowo to pochodzi od teksaskiego hodowcy bydła Samuela Mavericka (1803-1870), który odmówił znakowania swojego bydła. Wszystkie nie posiadające cechy zwierzęta zaczęto od tego czasu nazwać „maverickami” i uważano je za niczyje. Stąd właśnie wywodzi się określenie „maverick”, które oznacza obecnie osobę lub organizację nie będącą w czyimś „posiadaniu" bądź nie mającą patrona, działającą niezależnie, zwykle wbrew powszechnie uznanym zasadom.