W celu uzasadnienia (uproszczonego) tego twierdzenia, obliczymy cyrkulację dookoła boków elementu płynu. Prędkości oraz przesunięcia (wartości i kierunki) wzdłuż poszczególnych boków elementu oznaczono na rys. 42.
0 v 0v
dy) dx - v dy
y
dT =vdx+(v + ——— dx)dy - (v + ~—— z x y 3x x Dy
Dv
W
- dx dy = 2 co d d
Dy I z z
Dla elementów leżących w płaszczyznach (yz) , (zx) istnieją podobne związki. Wartość tondd dowolnego elementu powierzchni, wyrażamy za pomocą składowych :
cj dd = oj dd + (jj dd + o) dd n xx y y z z
(J « Có $ |
(jJ |
x y |
2 |
Sfif <8$ V | |
dd , dd , |
dd |
rzuty pola dd na powierzchnie prostopadłe odpowiednio do osi x, y, z.
•S• x* • .'r .• • .
8
Rys. 43. Cyrkulacje dookoła elementów pewnej powierzchni i całej powierzchni
* '*C.' *'• ' -
Z rysunku 43 jest widoczne, że
Cz C2
Wynika to stąd, że cyrkulacje wzdłuż wewnętrznych linii podziałowych wzajemnie się znoszą i otrzymamy w efekcie cyrkulację wzdłuż linii ograniczającej rzut danej powierzchni na płaszczyznę x, y. Takie same zależności otrzymamy dla całek z wartości co dd <Pvdd .
Wartości cyrkulacji wzdłuż linii Cx, Cy, C leżących odpowiednio w płaszczyznach y,/z; z,/x; x,/y, po złożeniu dadzą cyrkulację
wzdłuż linii przestrzennej C, czyli wartość prawej strony równania (60) ; w ten sposób dowiedliśmy słuszność równania (60) .