Obraz3 (3)

Karta pracy nr 13

Gilbert Delahaye, tekst polski Wanda Chotomska „Martynka księżniczka i rycerz”, PublicatSA., Poznań, s. 1-6

Wujek Filip jest reżyserem. Reżyseruje różne przedstawienia. Ale żadnych urodzin jeszcze nie reżyserował. A teraz będzie. I w dodatku będą to pięćsetne urodzin miasteczka, w którym wujek się urodził. To będzie największe przedstawienie, jakie wujek kiedykolwiek reżyserował. [...]

Bardzo wielu mieszkańców bierze udział w przygotowaniu i wielu w nim zagra. Martynka też będzie grała. (...)

Scena pierwsza: wjazd karetą do miasteczka.

-    Księżniczka wraca z podróży karetą, bo w tamtych czasach tak właśnie się podróżowało - tłumaczy wujek Martynce. Nie było jeszcze samolotów, pociągów i samochodów, i nikomu się nawet o nich nie śniło.[...]

Scena druga: na rynku.

-    Zwróć uwagę na nosiwodę - wyjaśnia wujek. - Dźwiga wodę w drewnianych cebrzykach. Niesie pewnie z potoku albo ze studni, bo wodociągów jeszcze wtedy nie było. A na pierwszym planie siedzą ludzie, którym płaciło się za pisanie listów. Bo większość ludzi nie umiała pisać.

Scena trzecia: ludzie różnych zawodów.

-Jest tkaczka - mówi wujek - są sprzedawczynie materiałów, a także sokolnik jadący na polowanie.

-    Kto? - Nie zrozumiała Martynka. - Sokolnik. Jedzie na koniu i trzyma tresowanego sokoła. Sokoły są drapieżne i polują na małe ptaki. A na pierwszym planie znajduje się warsztat garncarski. Garncarz na kole garncarskim lepi naczynia z gliny, które potem wypali w specjalnym piecu.

1. Kim był wujek Martynki? Podkreśl właściwą odpowiedź.

a) sokolnikiem    c)    reżyserem

b) realizatorem    d)    garncarzem

36