64
3.7. Węglowodory nienasycone w przyrodzie
Tkanki roślinne zawierają drobne ilości etylenu. Ten najprostszy alken jest jednym z hormonów roślinnych. Do jego biologicznych funkcji należy przyspieszanie dojrzewania owoców.
Węglowodory nienasycone nie są szeroko rozpowszechnione w przyrodzie, za wyjątkiem węglowodorów z grupy terpenów.
Terpeny są węglowodorami o wzorze ogólnym (CjfŁjn lub wywodzącymi się z takich węglowodorów związkami tlenowymi. Szkielety węglowe terpenów są zbudowane z 2,3,4,6 lub 8 cząsteczek izoprenu.
Terpeny są pospolitymi składnikami tzw. olejków eterycznych, wydobywanych z różnych roślin. Do terpenów powszechnie znanych z nazwy i zapachu należą np. kamfora i mentol. Są to związki zawierające tlen (wzory wrozdz. 6.9 i 8.9).
Mniej znane są węglowodory terpenowe, chociaż każdy zna barwę liko-penu, czerwonego barwnika pomidorów. Jednym ze składników terpentyny jest karen, dwupierścienio wy cykloalken. Ich wzory podajemy tylko dla ilustracji zagadnienia.
likopen
karen
Współczesne znaczenie nazwy „węglowodory aromatyczne” nie ma nic wspólnego z zapachami tych węglowodorów, które zresztą wcale nie wyróżniają się przyjemnym aromatem. Ich nazwa jest reliktem z połowy XIX wieku, kiedy to rozwój metod analitycznych umożliwił klasyfikację związków organicznych pod względem zawartości wodoru w stosunku do węgla. Związki o dużej zawartości wodoru nazwano tłuszczowymi albo alifatycznymi (gr. aleiphar - tłuszcz, olej), ponieważ ich typowymi przedstawicielami były wtedy kwasy wydzielane z tłuszczów. Oprócz tego znana była grupa związków o wyjątkowo małej zawartości wodoru, takich jak benzen C^H*, toluen C7H8, kwas benzoesowy C7H6O2 i szereg innych. Związki zawierające mało wodoru w stosunku do węgla nazwano związkami aromatycznymi, bo często były wyodrębniane z roślinnych balsamów i żywic, odznaczających się przyjemnym zapachem. Związki te intrygowały ówczesnych chemików, bo mimo niskiej zawartości wodoru, sugerującej charakter nienasycony, uderzająca była ich bierność w typowych reakcjach przyłączenia i duża skłonność do reakcji podstawienia.
Obecnie termin „aromatyczność” oznacza zespół cech strukturalnych i własności chemicznych, które w sposób najbardziej typowy występują u benzenu i jego pochodnych, czyli u związków zawierających różne grupy funkcyjne, połączone z pierścieniem benzenowym. Ścisła definicja aromatyczności jest oparta na elektronowej budowie cząsteczek. Nam wystarczy poglądowa definicja na podstawie własności chemicznych: