Komponowana roślinność terenów zieleni spełnia również funkcję estetyczną. Pozytywne efekty wizualne są źródłem pozytywnych doznań psychofizycznych wpływających na poprawienie samopoczucia osób korzystających z wypoczynku wśród zieleni. W ten sposób problematykę terenów zieleni możemy rozpatrywać pod względem zarówno estetycznym, jak i medycznym. Należy podkreślić, że roślinność terenów zieleni wpływa na zdrowie nie tylko dobroczynnie, może również oddziaływać ujemnie. Wiele bowiem gatunków roślin sadzonych na terenach zieleni wykazuje właściwości trujące.
Właściwości trujące wynikają z zawartości w organach roślinnych niektórych gatunków substancji chemicznych o dużej aktywności biologicznej. Główne związki toksyczne to: alkaloidy (zasady organiczne), glikozydy, związki organiczne ulegające hydrolizie, saponiny (glikozydy bezazotowe), toksalbuminy (fitotoksyny), różne kwasy organiczne, olejki eteryczne i inne. Większość z wymienionych związków jest wykorzystywana w lecznictwie w ustalonych dawkach przeciwko określonym chorobom. Spożywane przez ludzi (dzieci) lub zwierzęta w ilościach niekontrolowanych mogą powodować podrażnienia lub zatrucia.
Związki toksyczne u różnych gatunków występują w różnych częściach: liściach, korze, kwiatach, owocach, pestkach i korzeniach.
Drzewa (przykłady)
Nazwa polska |
Nazwa łacińska |
Substancja czynna |
Buk pospolity |
Fagas silvatica |
guajakol |
Cis pospolity |
Taxus baccata |
taksyna, efedryna |
Kasztanowiec biały |
Aesculus hippocastanum |
kumaryna, saponina |
Żywotnik zachodni |
Thuja occidentalis |
tuion, fenchen, pinen |
Do gatunków zawierających szkodliwe dla zdrowia substancje należą również owoce kaliny koralowej, różanecznika żółtego i czarnego bzu.
80