Obraz3

Rozdział I

Klasyfikacja terenów zieleni

Podstawą planowania i urządzania terenów zieleni jest ich klasyfikacja, czyli wykaz wszystkich składników zgrupowanych według pełnionych funkcji oraz założenia programowe i normatywy techniczne dla różnych rodzajów terenów zieleni. Klasyfikacja obejmuje sześć grup, składników terenów zieleni, a kryterium przynależności do grup są funkcje pełnione przez poszczególne składniki.

1. Tereny zieleni ogólnie dostępne

Ogrody, zieleńce, parki

W nazewnictwie terenów zieleni pojęcia te są spotykane najczęściej. Różnice między tymi jednostkami dotyczą wielkości zajmowanego obszaru, programu i wynikającego z tego sposobu użytkowania oraz normatywów. Te ostatnie dotyczą głównie parków i zieleńców.

Za ogród użytkowy (pracowniczy ogród działkowy lub działka budowlana) przyjmuje się obszar o powierzchni 350-700 m². Teren powyżej 700 m² (zwykle 750, rzadziej 1000 m²) to ogród rekreacyjny.

Zieleniec to obszar o powierzchni nie większej niż 2 ha, zaliczany już do małych obiektów terenów zielni. Zieleńce mogą mieć charakter spacerowy lub wypoczynkowy, zawsze jednak pełnią funkcję ozdobną lub dekoracyjną.

Park to duży obszar zieleni o powierzchni od kilku do kilkunastu, a niekiedy kilkudziesięciu hektarów (lub więcej). Wielkość parku zależy od jego lokalizacji i administracyjnej przynależności (park dzielnicowy do 5 ha, park miejski do 20 ha). Park kultury wyróżniający się zróżnicowanym programem

27