Obraz55 (3)

inwestorów i biur projektowych, 'które powinny dostarczać rysunki robocze i obliczać straty ciepła danego pomieszczenia — dużo mogą mieć do powiedzenia w tych sprawach również bezpośredni wykonawcy — doświadczeni zduni, którzy poza urnie-; jętnym wykonaniem robót zduńskich mogą się wybitnie przy czy-.' nić do zaoszczędzenia zarówno materiałów wbudowanych do pie- _; ców, jak i paliwa.

Do właściwych czynności wykonawcy — zduna na budowie! należy dokładne zapoznanie się z projektem, zaś w braku dokumentacji, ustalenie konstrukcji i wielkości pieca oraz uzgodnienie* z kierownictwem budowy poziomu podmurówek. Poziom podmu-rówek musi odpowiadać ślepemu progowi futryny z dodaniem* grubości deski podłogowej lub klepki posadzkowej. Przy piecach* na podstawach (nóżkach) podmurówka powinna być obniżona od poziomu posadzki czy podłogi o grubość „wy Watowania* * kaflo- ' wego (glazury).

Podmurówki powinny być murowane na zaprawie cementowo-1| -wapiennej w stosunku 1:2:10 (cement: wapno : piasek). Budowa* pieców i kuchni na podłodze drewnianej jest niedopuszczalna. 1 Podmurówki pod piece o objętości powyżej 0,60 m⁸, o ile nie były a brane pod uwagę przy obliczeniu stropów, należy wykonywać na i 2 ceownikach lub teownikach o przekroju od 100 do 150 mm, przy- j krytych sklepieniem klejnowskim cegłą na rąb. Szyny powinny 9 być obsadzone wspomikowo na głębokość do 20 cm. Mocować szyny należy w „forszrtach" (ściankach działowych) dobrze je 1 obmurowując, aby nie było prześwitu między przewodami korni- 1 nowymi.

Ważną czynnością jest również właściwy wybór przewodu | kominowego. Niedopuszczalne jest łączenie do jednego przewodu | kominowego o przekroju 13 X 13 cm więcej, jak dwóch pieców, 'i Do przewodów o przekrojach większych można łączyć 3 piece, i Właściwe połączenie pieca z przewodem kominowym robi się co | drugie piętro np. parter z drugim piętrem, piętro pierwsze z trze- j cim itd. Dopuszczalne jest również łączenie 2 pieców na jednej | kondygnacji z pionową różnicą połączeń 15—20 cm. Przewód kominowy trzeba doprowadzić do piwnicy i zaopatrzyć w drzwiczki kontrolne do czyszczenia sadzy. Przy podłączaniu trzonów kuchen- \ nych w razie braku przesklepienia, należy przesklepić dany prze-

wód nieco niżej wylotu spalin (nie mniej niż 10 om)-i na tej wysokości umocować drzwiczki wycierowe na zaprawie wapiennoce-mentowej o wyszczególnionym już stosunku obiętościowym.

Rys. 34. Schematyczny przekrój pieca przez kanał kominowy

Przy wykonywaniu pieca czy kuchni, kafle i cegłą należy moczyć w wodzie, aby nie wchłaniała zbyt szybko wody z zaprawy, która właściwie nie jest materiałem wypełniającym, lecz wiążącym. -Cegłę układać należy na cienką warstwą zaprawy (5—7 mm) zachowując prawidłowe wiązanie. Piece w pomieszczeniu należy tak ustawiać, ażeby front pieca z drzwiczkami — o ile to jest możliwe — był równoległy do ścia- I ny 'kapitalnej. Odległość pieca od ściany powinna wynosić co najmniej 13 om. Ułatwia to zarówno wykonanie (pionowanie linijką i poziomnicą) jak i kontrolę wykonania. Przy ścianach drewnianych otynkowanych odległość pieca od ściany nie może być mniejsza niż 15 cm, przy nie otynkowanych — nie mniej niż 25 cm.

Przy zakładaniu pierwszego rzędu pieca w 'kącie pomieszczenia trzeba zwracać uwagę, aby piec był ustawiony równolegle do ściany kapitalnej, zaś odległość od obydwu ścian powinna być utrzymana jednakowa z dopuszczalną różnicą 1 cm. Nie należy rozpoczynać budowy pieca, jeśli ściany wokół pieca nie są otynkowane. Rurę żeliwną o średnicy najmniej 13 cm łączącą piec z przewodem kominowym należy tak wbudować w ścianie, aby nie przesłaniała przewodu kominowego ani kanału w piecu, powinna mieć spad od przewodu kominowego do pieca. Przewód kominowy u wylotu spalin należy tuż za rurą tak przyciąć pod kątem aby to ułatwiało spadanie gromadzących się za rurą sadzy (rys. 34).

Urządzenia do spalania paliwa (palenisko), jako najważniejszą część pieca, trzeba wykonać z cegły szamotowej na zaprawie ognio-