Obraz (2567)

12. ELEKTRODY MODYFIKOWANE

O :.e zdefinio* i" : pcjęćia polimeru przewodzącego w poprzednim rozdziale nie nastręczał: problemów, o tyle z pojęciem elektrody modyfikowane; jest problem .'s_ zdefiniujemy elektrodę jako układ homogeniczny, tzn. że elektroda mem_czna np. rtęciowa zbudowana jest tylko z rtęci, elektroda GCE (węg:e. szklisty) zbudowana jest tylko z węgla, a ich struktura w każdym p_Zic:e jest taka sama. W takim przypadku można zdefiniować elektrodę modyfikowaną jako zwykłą elektrodę pokrytą na powierzchni cienką    innej substancji. Grubość tej warstwy jest

określona w granicacz |c monowarstwy do warstwy o grubości ok. 10 pm. Jest to definicja bardzo szeroka, obejmująca najróżniejsze przypadki, np. elektroda metaliczna pokryta tlenkiem tego metalu, elektroda pokryta monowarstwą zaadsortowanej substancji, elektroda pokryta warstwą np. polimeru związanego z elektrodą wiązaniami kowalentnymi lub siłami adhezji. Wszystkie te przypadki mogą być traktowane jako elektrody modyfikowane.

Obecnie większość prowadzonych badań w tej dziedzinie dotyczy elektrod modyfikowanych war siwą polimeru, dlatego też często używa się określenia elektrody modyfikowaną dla elektrody modyfikowanej polimerami.

W tym rozdziale zapniemy się właśnie takimi układami.

Potencjalne zastosowania elektrod modyfikowanych polimerami można przedstawić w następujących grupach:

1)    badanie procesów wymiany elektronu w cienkich warstwach;

2)    badanie zjawisk dektrofotochromowych;

3)    ochrona antykorozyjna i elektrody fotoczułe;

4)    kataliza reakcji elektrochemicznych;

5)    elektrody odniesienia;

6)    selektywne czujniki elektroanalityczne;

7)    elektrody z immebdizowaniem enzymowym jako czujniki biologiczne;

8)    zastosowania w elektronice.

Sposoby otrzymywana elektrod modyfikowanych polimerami są analogiczne do sposobów otrzym;-wania polimerów przewodzących. Zaznaczyć jednak należy, że w przypadku elektrod modyfikowanych dużo większe zastosowanie znalazły metody nieelekrnocbemiczne. Poniższe przykłady przedstawiają parę typowych sposobów otrzymywania elektrod:

o

N

I

H

Rys. iii. Poli-4-winylopirydyna

Rys. 12.2. Etapy otrzymywania kompleksów metali z poliftalocjaniną