(8.44)
człon rzeczywisty i człon wynikający ze zmian potencjału w warunkach d oświadczenia:
da = -£-(dE-dq>2)
Oczywiste jest, że dla E = E°
(8.45)
i dla jego określenia konieczna jest znajomość <p2 1 Wielkość <p2 jest jednym z parametrów charakteryzujących wpływ budowy warstwy elektrochemicznej na kinetykę reakcji elektrodowych, a ściślej na szybkość reakcji przejścia.
8.3. Wpływ struktury podwójnej warstwy elektrycznej na szybkość reakcji przejścia
Reakcja przejścia elektronu przebiega w obszarze pola elektrycznego wywołanego przez ładunek elektrody. To pole elektryczne, scharakteryzowane przez rozkład potencjałów elektrycznych w funkcji odległości od elektrody, wpływa zarówno na stężenie reagujących substancji, jak i na wartość energii aktywacji reakcji przejścia.
Przypomnijmy, że mówiąc o budowie warstwy elektrochemicznej, wyróżniliśmy jej część dyfuzyjną. Potencjał zewnętrznej płaszczyzny Helmholtza (OHP) oznaczono symbolem ę>2. Pozostawiając wyprowadzenie tej wielkości wykładowi specjalizacyjnemu, podajmy końcowy zapis ilustrujący fizyczny sens omawianego potencjału:
Rysunek 8.7 ilustruje zależność potencjału q>2 od stężenia i potencjału elektrody rtęciowej.
Oczywiste jest, że potencjał <p2 zmienia się zgoła inaczej dla przypadków, gdy roztwór zawiera specyficznie adsorbujące się jony lub cząsteczki organiczne.
*_
Cox = c0M exp
CJW =
Rys. 8.7. Wpływ stężenia fluorku potasu i potencjału płaszczyzny Helmholtza (pomiar na elektrodzie
Aleksander N. FRUM KIK (1895-1976). Instytutu Elektrochemii Akademii Nauk ZSRR. H|| w teorii kinetyki reakcji elektrodowych i at adsorpcji Frumkina).
Najprostszy model tłumaczący wpływ iiułiwj □a reakcję przejścia podany został przez w reakcji przejścia uczestniczą cząstki, które odległość OHP. Stężenie reagujących cząstek od elektrody - jest określone przez zależności:
Wartość potencjału elektrycznego, k] tywacji reakcji przejścia, ulega zm elektrycznych pomiędzy OHP a wnętr