23
Z rysunku tego wynika, że w dwóch zakresach warunków odkształcania otrzymano niekorzystną gruboziarnistą strukturę. Pierwszy zakres występuje przy małych odkształceniach, w przedziale 0,03-0,07, kiedy w materiale jest zgromadzona mała ilość energii, która wystarcza jedynie do utworzenia niewielkiej ilości nowych zarodków. Ten zakres odkształceń nazywa się odkształceniem krytycznym. Dla większych odkształceń - większej ilości energii zgromadzonej w materiale - powstaje większa liczba zarodków i uzyskuje się wówczas drobniejsze ziarno zrekrystalizowane. Struktura gruboziarnista może wystąpić również podczas dużych odkształceń dla bardzo wysokich temperatur, kiedy następuje gwałtownym rozrost ziaren związany z rekrystalizacją wtórną.
Ze względu na gorsze właściwości plastyczne i wytrzymałościowe materiału gruboziarnistego należy unikać stosowania odkształceń krytycznych, jeżeli materiał ma być poddany następnie wyżarzaniu.
Pomijając istnienie odkształceń krytycznych, można stwierdzić, że wielkość ziaren po wyżarzaniu rekrystalizującym jest tym większa, im wyższa jest temperatura wyżarzania i dłuższy czas wyżarzania oraz im mniej zanieczyszczeń ma materiał.
3. Część Doświadczalna
Określenie wpływu stopnia odkształcenia i temperatury wyżarzania na wielkość ziarna po rekrystalizacji statycznej dla aluminium. Wykorzystane zostaną specjalnie to tego przygotowane próbki wykonane z blachy aluminiowej, których wymiary przedstawiono na rys. 17.
Rys. 17. Wy miaiy próbek stosowanych w badaniach
Przebieg ćwiczenia:
W celu zrealizowania części doświadczalnej ćwiczenia należy:
1. Nanieść na 2 próbkach rysikiem siatkę koordynacyjną w postaci linii prostopadłych do osi próbki co 5 mm.
2. Przeprowadzić rozciąganie próbek aż do momentu zniszczenia próbek.