Obraz1 (13)

JOfci

j_crrln problematyka maski

87

ant*

I °>oj( mask,

J<**cze banty** '^s*y akcent f ZaiHaskowanij tocznego. W_Sani0.

^11k W PSfiJ ozadomowe' syw ow. dotyczących^

iioru, form zacho»₈. :iej złożona jest postępami i będąn. ta jej skomplikuj ;ed człowiekiem 4

zbędny ze wz^ięd;. i isobowej rzecn-ai j za pomocą maśk g ■wistości ora: as- t ńczne i porosłą, i pełnej harmoot nak cłiwiłe unio-morodnością wy

i    sytuaęji beipie askakiwany nie-

ii    świata wspd-di przypadkad pozorne. Osoba j naśladowania i takie jest wy uwalnia od fot kry ma jediuń a persony kte inkcjonainą M rzez nią ideał wsrwiednie p^v ak być błiskK oba potostąp tgo nią dysp^v diwili. Maskt •ałokształw**

sokowego p‘

m

^3S°mnia nie Wania się ^{0 s}komplik_0Wat itfijj

^Bntkl»\

M

■yj("

i*)

rdzi. że dzisiejszy świat jest światem masowości — przysto ■HTprzy użycii

¹¹    -7 ludzkiej naturze, są jej niezbędnym czynnikiem, zapewniają

.„robi twieri

^J ir"”'

,_rzy użyciu maski jest życiową koniecznością. Tendencje adapta-Jeżą ^w I

K5m fundamentalne, biologiczne samozachowanie. W dzisiejszym to dążenie do przystosowania zawiera w sobie jednak poważne nie-S"’'^{| C} ,,)ństwn. Decyduje o niespotykanej wcześniej w historii człowieka 1,0*1’' ,_vjności mimikry. Skłania osoby do ucieczki w typowość we wszel-łjjŁśzaracli aktywności. Wygoda bezkrytycznego naśladownictwa jest

osoD

;lt'l__ _

szczególnie groźną pułapką na drodze urzeczywistniania ó^lSP .jjfznic ludzkich możliwości. Aby sprostać trudniejszym niż kiedykol-sp^e!|; _xvarunkonj życia, nie tracąc przy tym indywidualności oraz zdolności Narwania bliskich i autentycznych relacji z innymi, człowiek zmu-

j_est wnikliwie poznać samego siebie. Podstawą samopoznania, umo-**' jjającego osobowy rozwój w obecnych warunkach kulturowych oraz ^¹"j._I1ję_Cii> życia „bez miłości”, jest świadomość maski, zdolność różnicowa-^u! L ₍',d ego. Jacobi dostrzega tutaj zadanie dla psychologii, która, świa-ąi iis obecnej kondycji człowieka, jego zagubienia, postępującej utraty “ ;₀niości siebie i innych, powinna wspierać osoby w ich samopoznaniu. psychologio może wspomóc człowieka w zdobywaniu wiedzy umożliwiają-_nłU rezygnację z - powodowanego wielością, zmiennością, chaosem Jjspółczesnego świata - działania „na oślep”. Może przyczynić się do podję-a przez niego decyzji o samodzielnym kształtowaniu realiów życia. Naj-sierzej ujmując stojące przed psychologią wyzwanie, stwierdzamy, że powinna ona aktywnie wspomagać procesy osobowej samorealizacji.

■ 2.2. Maska ujmowana w kategoriach patologii

Rozpatrywanie maski w kategoriach patologii jest domeną psychologii klinicznej i psychiatrii, koncentrujących się na opisie i ustaleniu etiologii różnych form zaburzeń funkcjonowania osób. Pierwszy, wyraźny sygnał o patologicznym potencjale maski zawarty został już w opisach neutralnych. zarysowujących możliwą niefunkcjonalność maski i związane z tym niebezpieczeństwa. Biorąc pod uwagę, że wszyscy autorzy prezentowanych neutralnych koncepcji maski byli praktykami, wydaje się to natural-ne, W kontaktach z innymi, w tym z pacjentami, z których w dużej mierze czerpali inspirację do badań i rozstrzygnięć teoretycznych, stawali wobec ucukieh trudności w radzeniu sobie z wewnętrzną i zewnętrzną rzeczywi-' Przedstawiane przez nich związane z maską zagrożenia dotyczą f**eae wszystkim jakości życia człowieka oraz przebiegu jego procesów ₍    ’ jawią się jako - przy odpowiednio dużym zaangażowaniu

. »oku z jego strony - możliwe do uniknięcia lub opanowania. W porów-² obrazem możliwych rezultatów nakładania masek przez osobę i jej Prezentowanym w ramach psychologii klinicznej i psychiatrii. ^^Haeczeństwa stosowania maski opasane w neutralnych jej konce-- aają się stosunkowo niewielkiej wasi.