Obraz7 (14)

nenia wysiłku możemy samą dłoń (ale nie cegłę) oprzeć na udzie.

Przecinanie cegły zmarzniętej jest bardzo trudne i często zawodne. Należy ją przed obróbką podgrzać.

Do przecinania płyt ceramicznych i szamot o-; wych stosujemy punktak i młotek. Do przecinania grubych;płyt! (5 cm i wjęcej) młotek powinien ważyć 400-4-500 g. Cieńsze płyty można przecinać za pomocą małego młotka zduńskiego. Po naznafl czeniu linii przecięcia układamy płytę na kolanach (rys. 16)' w ten sposób, aby linia wypadła między kolanami równolegle do nich.

Ustawiamy punktak w pozycji pionowej ostrzem na linii przecie] cia i silnymi uderzeniami młotka wbijamy punktak w płytę. Wyciąg gamy punktak, ustawiamy na linii w odległości IO-t-15 mm od po=| przedniego punktu i znowu uderzamy młotkiem. W ten sposób nakłuwamy całą linię przecięcia aż do. pęknięcia płyty? wzdłuż wyznaczonej linii.

Grube płyty nakłuwamy także po drugiej stronie płyty, co znaczfl nie przyspiesza pęknięcie i daje równiejszy przełom.

5* Wiązanie cegieł

Układając cegły w warstwie zwracamy baczną uwagę, aby leżały! wzdłuż wyznaczonej linii. Linię warstwy sprawdzamy przykładając: do jej boku prawidło.

Każda warstwa powinna być dokładnie pozioma. Poziom

krótkiego odcinka muru sprawdzamy kładąc na nim poziomd nicę. Dłuższe zaś odcinki muru sprawdzamy (rys. 17) kładąo najpierw na nich prawidło, a dopiero na prawidle poziom-nicę. Należy wówczas sprawi dznć, czy wszystkie cegły warstwy przylegają do pozlomnicyJ

Rys. 17. Sprawdzanie poziomu ściany Ściana pieca powstała Z ulo*

żenią na sobie kilku warstw cegieł powinna być pionowa. Pion ściany niewielkiej wysokości sprawdzamy przez bezpośrednie przystawienie do niej poziomnicy^

(rys. 18 a). Do ściany większej wysokości przystawiamy najpierw prawidło, a dopiero do niego poziommicę. Poziomnicę należy przystawiać do lej powierzchni prawidła, która I przylega do ściany (rys. 18 b).

Rys. '18. Sprawdzanie pionu ściany: aj po-ziomnicą, b) poziom— nicą i prawidłem

Spoiny między cegłami powinny być dokładnie wypełnione zaprawą, przez co uzyskujemy nie tylko mocne, ale i szczelne połączenie.

Aby zmniejszyć możliwość pękania ściany pieca w miejscach spojenia należy cegły tak układać, aby spoiny pionowe jednej warstwy nie padały na spoiny warstwy następnej. Takie układanie cegieł nazywa się wiązaniem.

Sposoby wiązania cegieł są różne w zależności-I od kształtu i grubości muru.

Rozpatrzymy układanie cegieł w murze prostym grubości pół cegł y (rys. 17).

Warstwę pierwszą układa się z całych cegieł wozówką. Warstwę następną zaczyna się od ułożenia połówki cegły wozówki, po której następują całe cegły wozówki, a w zakończeniu znowu połówka wozówki. W ten sposób spoiny pionowe drugiej warstwy wypadają w połowie cegły pod nią leżącej. Trzecią warstwę układa się tak, jak pierwszą, czwartą — jak drugą itd.

Taki sam system spoin przyjmujemy przy układaniu cegieł na rąb, a więc w ścianie grubości cegły (rys. 19). Sposobem tym wykonujemy przegrody w kanałach piecowych oraz inne cienkie i proste ściamild.

Jeżeli mur grubości cegły jest załamany pod kątem prostym (rys. 20), układamy cegły inaczej. W pierwszej warstwie (I) ściany przedniej układamy całe cegły wozówką. Tak samo układamy warstwę (I) ściany bocznej uważając, aby jej pierwsza cegła przylegała do cegły ściany przedniej.

Drugą warstwę (II) ściany bocznej rozpoczynamy także od całej cegły, ale ułożonej główką tak, że cegła leży częściowo w warstwie ściany przedniej. Następne cegły w ścianie przedniej układamy

25