P1020732

Ilustracja 8.1. Rostbef z puddingiem yorkshire: symbol angielskiej kultury (zdjęcie: John Urry)

Po czwarte, historia BSE w szczególny sposób uwidacznia czasowe i zmysłowe wymiary ryzyka (zob. rozdziały 4 i 5 powyżej). Takie zagrożenia związane ze spożywaniem wołowiny dobrze ilustrują, jak powszednia i przyjęta praktyka społeczna może mieć nieznane, niepostrzegane zmysłowo i nieokreślone skutki w bliżej niewyobrażalnej przyszłości. A spożywanie wołowiny jest społeczną praktyką o szczególnym znaczeniu dla angielskiej gastronomii i kultury klasy średniej. Rostbef z puddingiem yorkshire (zob. il. 8.1) symbolizuje gust suburbia klasy średniej i szeroko rozpowszechnił się w angielskim życiu. Większość mieszkańców Anglii zawsze uważała, że wołowina jest szczególnie smaczna i że reprezentuje wszystko, co dobre w Anglii. Porcja rostbefu jest metonimią angielskiego stylu życia, jego trzeźwego i solidnego charakteru. Jak stwierdza Roy Hattersley (1996): „wołowina zawsze była symbolem narodowej wyższości Wielkiej Brytanii”. Często jada się wołowinę w gronie rodzinnym i towarzyszy jej wiele dodatków, które zwiększają jej zmysłowe i symboliczne rozkosze. Większość Anglików nie potrafiłaby sobie wyobrazić, że wołowina może być skażona. W latach 80.

pnmwb

pachoł* on* j suuikłwfłlji uk m™ f#* w.um. /e jest „m«<mtą". uznanoł_n ,₄ .,_kW-_p,_tll((n(/J * ^ó Mmm to w ckww dekad? drogiej * Uurh ho _xx **u Brytyjczycy zostali umiwzami w    | wtW

zmieniono w twi^o^nc i niekiedy * LmiiImIius, ^ 1 t domo było, kiedy bc;dn znane wyniki tego natikowr^, rk_MM_T^, 1 tu. Okazuje się teraz, że okres inkubai ji RSE u bydbt mm* wntm( sześć lat, a w przy-padku CJD szacuje su,- go na <*-?*<> Ut i „i, vUm 1998: rozdz. 5). Pr/y tak długim okresie, jaki mim |B| H poznamy zagrożenie, jasne jest, źe nikt nie powinien by( ny na takie niebezpieczeństwo w laboratorium artgu-Ukin jadalni Ilustruje to „ewolucyjny” charakter iy/vka w . od/iennrj niuktyce Inny czasowy wymiar BSF. dotyczy usta/me spontaniczne) ». paści w sferze zaufania do brytyjskie) wołowiny Gdy nilu. ujawnił się lęk przed nieznanym i niepostrzeganym /myślowo niebezpieczeństwem, niemal natychmiast wystąpił tez lęk pr/rd «*>/vwanvm pokarmem. Taka momentalna jakość me )est wyrazem Hf&ji „irracjonalnego” niepokoju. Odzwierciedla ona raczej mouieut, w którym określone zaniepokojenie „karmi” i w/maga żywione już lęki, rozważane przez nas w rozdziale 7, lęk. ze bieżący rozwój wypadków pobudzany przez doraźne „momentalne" kalkulacje czasu rodzi niewyobrażalne i niedostępne zmysłom ryzyko na przyszłość. Ryzyko to nie jest dostępne zmysłowo, chyba że zobaczymy na przykład w telewizji szaloną krowę. Zarażonej wołowiny nie rozpoznamy zmysłami i dlatego społeczeństwo jest ogromnie uzależnione od systemów eksperckich, które mają gwarantować bezpieczeństwo w czasie i przestrzeni, jednak rzecz tak nieokreślona jak BSE nie pozwala na udzielenie takich gwarancji. Wiele osób nabrało większych wątpliwości w kwestii tego, czy' takie systemy eksperckie są zdolne do zapewnienia środowisku trwałego zdrowia, co wymaga właściwego wykorzystania czasu długotrwałego.

Jacobs (1996) opisuje funkcjonowanie tej dynamiki tam. gdzie lęki wychodzą na jaw nagle, by zniknąć niejako bez śladu:

Te ogólne uczucia łączą się z każdą kwestią środowiska, jaka tylko pojawi się w doniesieniach. Konkretne sprawy - BSE, cielęta w boksach, Brent Spar i działają po prostu jak wehikuły, którymi bardziej amorficzny lęk o środowisko zmierza ku powierzełmi życia publicznego. Problem w tym, że gdy już się tam dostaną, nie oprą się na niczym, co pozostawiłoby je w horyzoncie debaty publicznej. Brytyjskiej polityce brak ideologicznych ram, dzięki którym kwestie środowiska w rodzaju kryzysu BSE mogłyby znaleźć właściwy wyraz jiolityczny.