Niedokładność pomiaru określa się metodą różniczki zupełnej z następującej zależności:
AD = ± |
0D . . — AA |
f |
BD . — Ag |
+ |A5| |
BA |
dg |
Ostatecznie po wykonaniu przekształceń:
AD = [|AA| + 2|Ag| + |AS|] , \T ,(240)
gdzie:
AA — graniczny błąd stosu płytek wzorcowych,
Ag - odchyłka grubości wkładki płasko-walcowej lub wałeczka pomiarowego, AS — niedokładność określenia granicznego luzu pomiędzy wkładkami i mierzonym otworem — przyjmuje się ± 1 pm.
Rys. 2,5. Schemat pomiaru otworów
Niedokładność pomiaru średnicy D jest zwykle obarczona dodatkowym błędem, ponieważ osie walcowych powierzchni mierniczych wkładek nie znajdują się w jednej płaszczyźnie z osią mierzonego otworu. Wielkość tego gfigcst trudna do ustalenia. Celem zmniejszenia wpływu tego błędu, za-płasko-walcowych można użyć wałeczków mierniczych, które ustawiają się ttr płaszczyźnie osi mierzonego otworu.
Szczelinomierze są zaliczane do grupy wzorców końcowych i wykorzystywane do pomiaru wielkości luzów i szczelin w częściach maszyn i urządzeń. Wartość długości odwzorowuje grubość szczelinomierza a. Wykonywane są jako pojedyncze szczelinomierze (MWSa) i w kompletach (MWSb) [4].
Rys. 2.7. Komplet szczelinomierzy; L — długość, a — szerokość pomiarowa
Tablica 23
Główne wymiary pojedynczych szczelinomierzy (w milimetrach) [4]
a |
L |
0,03; 0,04; 0,05; 0,06; 0,07; 0,08 0,09; 0,10; 0,15; 0,20; 0,25; 0,30; 0.35; 0,40; 0.45; 0,50; 0,55; 0,60; 0,65; 0,70; 0,75; 0,80; 0,85; 0,90; 0,95; 1,00 |
100 lub 200 |
21