78

ściej określa się metodą polarymetryczną lub metodami opartymi na właściwościach redukujących glukozy, np. metodą Heinesa. Służy ona do |>ółi] ościowe go oznaczania glukozy w badanej próbie. W metodzie tej jony miedziowe Cu"~, zawarte w odczynniku Heinesa, sa redukowane do jonów Cu* wypadających z roztworu w postaci osadu tlenku miedziawego Cu₂0. Przybliżonej oceny stężenia glukozy w moczu dokonuje się na podstawie tabeli 1.

TABELA 1. Ocena poziomu glukozy w moczu metodą Heinesa

Liczba kropii badanego moczu dodanych do 5 ml odczynnika	Barwa powstającego osadu CU2O	Przybliżona ilość cukru w moczu w %
1	czerwona	ponad 3
5	jw.	2-3
7	jw.	1-2
10	żółta	0,5-1.0
15	żółtozielone zmętnienie	0,1-0,5

Ciała ketonowe (aceton i kwas acetylooctowy) powstają na skutek zaburzenia przemian pośrednich kwasów tłuszczowych. Nadmierne wytwarzanie ciał ketonowych występuje przede wszystkim przy ciężkich postaciach cukrzycy lub alkalozie albo u osób głodujących. W tych przypadkach aceton i kwas acetylooctowy wydalane są z moczem. Ciała ketonowe w moczu wykrywa się reakcjami charakterystycznymi dla acetonu. W większości z nich powstaje intensywne wiśniowe zabarwienie z nitroprusydkiem sodowym, np. przy próbie Legała.

O -	0 = C — C-H3 I	OH I
0 =c I	I Cłf? J *“	1 CH3 — c —ch2cooh I
ch3	COOH	H
aceton	kwas acetyiooctowy	kwas 0 - hyd roksymasłowy

RYS. 17. Ciała ketonowe

Odczynniki

1. Kwas fo s fo r ow' ol fra m o wy: 50 g woiframianu sodow^rego (Na2^0₄) zmieszać w^f kolbie okrągłodennej na 11 z 40 ml 85-proc. kwasu fosforowego i 350 mi wody, mieszaninę ogrzewać przez 6 godz. pod chłodnicą zwrotną. Następnie dodać kilka kropli bromu i ogrzewać

67