P1070912

124

czy. Otwory okienne półkoliście zamknięte, w dwóch poziomach; górne w tarczach lunet, w ścianie pd. (od strony klasztoru) zamurowane. Sklepienie kolebkowe z lunetami oparte na zdwojonych gurtach, skotwione ściągami Szwy lunet podkreślone stiukowymi listwami z kimationu jońskiego i as-tragalu zbiegają się na stiukowych ramach środkowych pól sklepiennych o kształcie: czworobocznym z półkolami, czwór-iistnym lub uszakowym. Chór muzyczny na wielkiej, koszowej arkadzie. Na ścianach nawy i prezbiterium oraz po bokach arkady chóru muzycznego zacheuszki, nad którymi płaskorzeźbione popiersia dwunastu świętych, 1755; naprzeciw ambony na zdwojonym pilastrze stiukowa półplastyczna postać 407 Chrystusa Króla z 1755 (fig. 407). W zakrystii w pomieszczeniu przyległym do prezbiterium sklepienie krzyżowe, w drugim, przyległym do nawy, strop. Piwnice pod nawą trój-przęsłowe, nakryte sklepieniami krzyżowymi na dwóch filarach. Pod wsch. przęsłem prezbiterium niedostępne obecnie pomieszczenie sklepione, krzyżowo.

Na zewnątrz fasada zach. dwukondygnacyjna, pię-cioosiowa, zwieńczona szczytem. Obie kondygnacje podzielone pilastrami na wysokich cokołach, zamknięte przełamującymi się belkowaniami; zdwojenie skrajnej pary pilastrów tworzy na narożach filary zwieńczone w strefie szczytu cokolikami pod nie istniejące wazony. W szerszym przęśle środkowym otwór wejściowy, nad nim wnęka w szerokiej ramie, wyżej okno; wszystkie otwory o wykroju zamkniętym trapezowo; we wnęce rzeźba św. Kazimierza z piaskowca, 1884. W parach przęseł bocznych między pilastrami ciasno wpasowane wnęki lub nisze w pięciu strefach: w dolnej kondygnacji wnęki uszakowe z odcinkowymi naczółkami, wyżej nisze konchowe i nad nimi płytkie wnęki zamknięte łukiem z uskokiem, w obramieniach listwowych; w górnej kondygnacji wnęki o tym samym kształcie i wyżej nisze konchowe. Szczyt ze spływami o małych wolutach, ujęty parami pilastrów, z płyciną po środku, zwieńczony naczółkiem o spłaszczonym łuku, z Okiem Opatrzności; na wierzchołku żelazny krzyż na cokole. Pn. elewacja nawy i pn.-wsch. naroże prezbiterium opięte skośnymi skarpami przystawionymi 1749—52. W ścianie nawy w drugim przęśle wejście do podziemi, we wsch. przęśle prezbiterium wejście do zakrystii W kącie nawy i prezbiterium wieżyczka ze schodami na poddasze, w przyziemiu czworoboczna, wyżej cylindryczna, zwieńczona gzymsem na kroksztynach (zapewne 1834). W elewacji wsch. górą półkoliście zamknięte okno, niżej po dwa okna w dwu kondygnacjach przeprute 1804 w miejsce półkoliście zamkniętego

Kościół św. Kazimierza i dawny klasztor reformatów 1:750

okna zakrystii Na wystąpię pd. ściany nawy przy jej narożu pd.-wsch., ponad dachem skrzydła klasztornego, zegar słoneczny pocz. w. XV UL Dach nad nawą dwuspadowy, nad prezbiterium trójspadowy, pokrycie ceramiczne; we wsch. połaci murowana opilastrowana wystawka. Troje drzwi rokokowych związanych z jednolitym wyposażeniem omówiono poniżej.

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA WRAZ Z OBRAZAMI I RZEŹBAMI. Wyposażenie późnobarokowe i rokokowe, wyk. 1752—55 przez snycerzy Józefa Hybnera, Józefa Egla-uera, jego syna Jerzego i brata zakonnego Jana Guzego. Ołtarz główny (fig. 112) późnobarokowy wyk. 1752 przez Józefa Hy- 112 bnera, uzupełniony rok później zapewne przez Jana Guze, o snycerskiej dekoracji rokokowej, polichromowany z późniejszymi złoceniami; o falistej Unii rzutu, ujęty półkoliście wysuniętymi elementami wysokiego zdwojonego cokołu, potrójnych kolumn i belkowania; w arkadowym polu środkowym krucyfiks (fig. 409), na tle kolumn rzeźby Matki ^ Boskiej (fig. 406) i św. Jana Ewangelisty (fig. 408), ponad kru- 4§6, 108 cyfiksem Duch Św., a w zwieńczeniu postać Boga Ojca na obłokach w otoczeniu główek aniołów, z boków na spływach rozerwanego przyczółka dwa klęczące anioły; tabernakulum stanowiące zarazem relikwiarz (fig. 119), regencyjne, spra- 119 wionę 1732—33 przez gwardiana Bazylego Czachowskiego, w