32 średniowieczna pieśń religijna polska
L 8 ŚMIERĆ KRYSTOWĘ, ŚMIERĆ SWA ZAWŻDY
Jest to przekład popularnego w średniowieczu dwuwiersza umoralniającego: ,Jłors tua, mors Christi, fraus mundi, gfo. ria coeli J Et dolar infemi sint meditanda tibC\ Autorem przekładu jest Jan Sandecki. Utwór znajduje się na początku druku: Żywot Pana Jezu Krysta, Baltazara Opecia, druk. Jan Haller, Kraków 1522.
Poprzednie wydanie: Polskie pieśni pasyjne t s. 135.
Śmierć Kiystowę, śmierć swą zawżdy
Miej przed sobą człowiek każdy.
Mękę wieczną, marność świetską
Chceszli mieć radość niebieską 5 Wszytkoć prożno.
Służ Bogu — toć pewno.
Ł 9 KRZYŻU WIERNY I WYBORNY
Jest to przekład hymnu Pange lingua gloriosi („Sław języku**) przypisywanego Wenancjuszowi Fortunatowi (zm. po 600 r); strofa 8 oryginału znalazła się w polskim przekładzie na początku. Tekst z druku Żywot Pana Jezu Krysia Baltazara Opecia, druk. Jan Haller, Kraków 1522, k. 160 verso — 161 vcrso. (Z pieśnią tą nie należy mylić nieco późniejszego utworu Krzyżu święty nade wszytko, znanego z franciszkańskiego śpiewnika rękopiśmiennego z 1551 r.t rkps Biblioteki Kórnickiej, sygn 44, k. 128-130 verso).
Poprzednie wydanie: Polskie pieśni pasyjne^ s. 135—136.
L S ŚMIERĆ KRYSTOWĘ. ŚMIERĆ SWĄ ZAWŻDY w. 3 marność świetską — złudę świata, w. 6 toć pewno — to godne zaufania, pewne.
„TANGE LINGUA' (POLSKA'. W KTORE1 JEST KRÓTKIE STOMtNANtE MĘKI PANA JEZUSOWEJ
Krzyżu wiemy i wyborny Samo drzewo szlachetne, -
W żadnym lesie tobie nie jest Kwiatem, owocem równe.
5 Słodkie twoje gożdzie były,
Które Krystusa nosiły.
Języku, poj chwalebny boj,
Walkę Króla mocnego.
Gdy przez drzewo śmierć zwyciężył 16 Zbawiciel świata tego.
Na krzyżu sie ofiarował,
By nas diabłu z mocy wyrwał.
Mając lutość nad Adamem,
Iż go był dyjabeł zradził,
15 Gdy przez jabłka ukoszenie Śmierć sobie był urodził,
On tedy drzewo naznaczył,
By szkody drzewa zapłacił
Tegoć działa rząd zbawienia 20 Naszego potrzebował,
Aby chytrość złego wrogu
L 9 KRZYŻU WIERNY I WYBORNY w. 2 - najszlachetniejsze drzewo, w. 7 poj—opiewaj, w. 13 hdoid-litość
w. 14 - iż gp diabeł sprowadził na złę drogę w. 17-18 - on wyznaczył drzewo (krzyża), aby zapłacić za szkody spowodowane przez drzewo, tj. rajską jabłoń.
w. 19 dział - czyn; rząd zbawienia - plan zbawienia, w. 21 wrogu - wroga, tj. szatana.