128 -
Ponieważ linie ciągłe występują tylko w układach poziomych, tworzą wyłącznie strefy horyzontalne, dla podkroślenie pewnych przed stawień obrazowych. Strefy te są wąskie i wtedy często widnieją w nich stylizowane motywy roślinne w postaci jodełek /Tabl.XXI, 2/, albo też szerokie, obejmujące przeważnie górną częśó brzuśoa. Samodzielnie wyryte linie, układające się w pasma, formują ornament stre fowy na kilku naczyniach /Tabl. XXII, 3/- Ha wielu innych ornament taki składa się z połączonych motywów linii ciągłej i łamanej /Tabl. XXII, 1/. Poza tym, że motyw linii ciągłej służy jako element ograniczający różnego rodzaju szlaki rytmiczne, może byó sam obramowany motywami kłutymi. Należą do nioh ukośne i pionowe kreseozki, czasem linia przerywana, lub rzędy punktów biegnąoyoh po obu stronach linii /Tabl.XVII, 7/. Powszechne są linie jednostronnie obramowane nakłuciami w postaci dołków, kółek /Tabl. XVII, 14 i XIX, 8/, lub grup naprzemian ukośnych kresek /Tabl. XVIII, 9/. Elementy kłute umieszczone są z reguły pod linią ciągłą, a powstały z połączenia obu tych motywów ornament obiega naczynia w formie szlaku /lub jego części/ poniżej nasady szyi, na górnej partii brzuśca. Jedną z częściej spotykanych form użycia linii ciągłej, jest występowanie jej, jako pewnego rodzaju konstrukcji, od której zwieszają się pionowe i ukośne pasma kresek /Tabl. XVII, 6,15/, łuków, ozy jodełek.
Ostatni rodzaj zastosowonia omawianego motywu znajdujemy wyłącznie na popielnicach twarzowyoh, gdzie służy do przedstawienia napierśników. Są to proste, lub łukowato wygięte ku dołowi linie, obie gające szyjkę naczynia szeregiem pasm samodzielnych, albo też przedzielonych elementami kreskowymi. Grupy kresek układają się pionowo■ lub ukośnie /Tsbl.XVII, 4, 11, 1J| XVIII, 7i XXII, 17/. V/ kilku przypadkach przedzielone są rzędami linii, łamanych /Tabl.XXI, 15/•
2/ Często spotykanym motywem jest linia łamana, występująca przeważnie w układzie horyzontalnym, zsróano w połączeniu z innymi motywami, jak i samodzielnie. Występuje ona u nasady szyi między
dwoma liniami ciągłymi /Tabl.XXII, 4-6/. .Jtonowl również ozdoby wyobrażeń napierśników, wypełniając wazyatkio, utworzone przez linie ciągłe przestrzenie i niekiedy wyryta jest poniżej napierśnika /Tabl.XXI, 15/. Wyjątkowo tylko tego rodzaju ornament obiega naczynie w górnej czyści szyjki, pod krewydzią. Dość czysto linia łamane umieszczona jest pod szlakiem ciągłym i stanowi wtedy z reguły ozdoby nasady szyi /Tabl. XVII, 1 i XVIII, 8/. Odosobnionym przypadkiem są przykłady wyrycia jej pod rzydem ukośnych naciyć pod nasadą szyi, pod trzema głębokimi bruzdami, lub nad Linią ciągłą. Linie łamane, nie połączone z innymi motywami, występują zarówno pod nasadą szyi /Tabl. XXII,6/, jak i na najwiykszej wydytoacl brzuśca. Czyste są to dwie linie biegnące równolegle do siebie /Tabl.XVII, 14/.
W porównaniu z motywem linii ciągłej, linie łamane dość rzadko tworzą ornament strefowy dla przedstawienia pewnych wyobrażeń /Tabl. XXII, 1,6/. W pionowym układzie spotykamy je na dwóch popielnicach ze Zwartowa, pow. Lębork /Tabl. XXII, 2/ pod wizerunkiem twarzy trzy krótkie linie zygzakowate przedzielone są pionowymi krostaol. Wyjątkowo też stanowią one ozdoby pokryw, obiegając przy ioh podstawie /Tabl. XVIII, 8 i XXII, 1/.
3/ Jednym z rzadko spotykanych motywów jest linia falista; przeważnie występuje w formie dość nieregularnej, zarówno w układzie wertykalnym, jak i horyzontalnym /Tabl. XIX, 14/. Ha jednym naczyniu grupy pionowych i poziomych krótkich linii falistych wchodzą w skład dwóch szlaków rytmicznych. W pozostałych przypadkach wyryte są 2-3 równoległe linio falisto pod nasadą szyi, na górnej partii brzuśca. Ba najwiykszej wydytości brzuśca występują omowiane motywy w formie bardzo regularnej /Tabl.XVIII, 2/, lub mniej starannej,zajmując niekiedy znaczną czyść powierzchni naczynia.
Motywy kreskowe. Motywy kreskowe układające się w rozmaite ornamenty geometry o zna, są powszechnie stosowane zarówno w zdobnictwie popielnic, jak i pokryw. Przeważnie n rytmicznych układach