P1260077

'■ ^w*górać wawelskie z zamkiem i katedrą. Fot. J. Krieger ok. 1875 r.

KATEDRA WAWELSKA

od rokiem 1320 w źródłach krakowskich zanotowano, że biskup Nanker i kapituła wspólnymi siłami rozpoczęli budowę nowego c iru katedry krakowskiej⁶¹. Już w dwa lata póżt j biskup ufundował kaplicę św. Małgorzaty, któr wznoszono w ramach tej samej początkowej fazy udowy obejmującej stawianie zewnętrznych ścia obejścia. Choć ufundowana dwa lata później od c >ru, architektonicznie jest jego integralną, pier tnie z nim związaną częścią. Wszystkie po-zost :e kaplice przychórowe mają już charakter prz; udówek. W 1340 roku ufundowana została przi króla Kazimierza Wielkiego kaplica pod wezwą em Wniebowzięcia NMP, wzniesiona w miejscu ijmowanym obecnie przez kaplicę Zygmuntów :ą. W 1333 roku po lewej stronie chóru poci wany został Władysław Łokietek. Konsekracja < arza głównego nastąpiła w roku 1346. Budowa nóru zamknęła się więc w okresie 26 lat.

Kampanię budowlaną poprzedziło rozebranie wschodniej części katedry romańskiej, na miejscu której wytyczono zarys nowego chóru. Rozplanowano go w układzie wydłużonego czteroprzęsłowego chóru z prostokątnym obejściem z jedną tylko -ufundowaną przez biskupa Nankera — kaplicą, przylegającą do dwóch wschodnich przęseł północnej nawy obejścia. Formy jej wskazują, iż była najwcześniej ukończoną częścią nowo wznoszonego chóru. To dwuprzęsłowe, o wielobocznym wschodnim zamknięciu wnętrze charakteryzuje się bardzo skromnym detalem architektonicznym. Płaskie, pozbawione strukturalnych podziałów ściany podtrzymują sklepienia z wtapiającymi się w ściany żebrami sklepiennymi. Chór właściwy wzniesiony został w układzie bazylikalnym, z nawą główną ponad dwukrotnie wyższą od naw bocznych. Przy dwukondygnacyjnej kompozycji ścian nawy środkowej chóru, strefa arkad międzynawowych zos-

/\ 1	\/ I \ Nk /\l^

74. Kraków. Katedra. Rzut poziomy

53