P211009 35

«adn    mM    narób*    iwotn*

Cjk. 84. HerałćyczK figury auuyw

pnitii które po»Hw ptzea dńełout poŁ» atoy aa proat opa w m p>i, k paam %rt ohłutort |iiiuw i»4«rh Miiwi M dap f*L * fm Jmu - Am *aeir> Am lnry S^arsr k, knró . tac i—t ąT;.{łwrattai^t ycafamm JuMpgpw    iKMiMia?

At Baawefei ara*, kstiusm Jbmrnn . ł_ir -ntagKfi,, k&n su -jęaS; -tumu —heShbs £ami . Trimuat jgim a laciKant ,.~uaam .

piw smitwu ijpin itętagus merffettapn djjur wsaam^A, wnAmmm jpsms smarne mlrnsnu w gafie shegzs fąnp, gus pseaowM « * «Mdu phi «u> sgnwiog aur «i jmuauwi:. :uip x» fei irwami lun jranoau

m

ikniowi tarczy), przez zmianę rozmiarów (np, głowica zamiast amowtŁ Ifi poła tarczy, obejmuje 1/8), przez pomnożenie figur przy ich rówuoczesaya luakineniu (np. zamiast jednego pasa wprowadza się pięt rtnokgtph, aauast jednego stupa uzy równoległe). W ten apoaób powstają nowe figury heraldyczne, które rzecz jaśni otrzymują nowe nazwy. Tak np. pał przeuaaięty fca głowicy nazywa się teraz łowik, a przesunięty ku podstawie oimk (nic podajemy synonimów polskich, gdyż polski język Marnowania dotąd ich me nypneował).

Trzecią grapę stanowią mobilia, będące figurami mniej zaszczytnymi Wywodzą się w zasadzie z figur zaszczytnych, ale nie tytko Wykazują tendencje do przybierania kształtów zgeotneuyzowanych, występują w polu tuczy luzem pojedynczo lub w geometrycznym układzie albo po kilka tego samego gatunku, albo też mieszając się ze sobą. Tak np. może to być krzyż luzem albo także kilka krzyży luzem (np. po trzy w trzech pasach) lub tez skos z podłożonymi trzema pasami.

Czwartą grupę stanowią figury (figura), przez niektórych heraldyków zaliczane do mobiliów. Wywodzą się one z wyobrażeń człowieka, łauny, flory, martwej natury oraz z wszechświata. Człowiek w heraldyce jest przedstawiany jako zbrojny rycerz, święty, postać mitologiczna albo mogą być przedstawiane także różne części ciała (np. ręka czy noga). Zwierzęta są zawsze stylizowane w konwencji średniowiecznego malarstwa, przy czym heraldyka posługuje się zwierzętami występującymi zarówno w naturze, jak i w bestiariuszach (figury chimeryczne). Do ulubionych motywów należy lew czy lampart i inne dzikie zwierzęta, przy czym niekiedy rysuje się specyfika regionalna (tygrys w heraldyce angielskiej, lis w hiszpańskiej, niedźwiedź w niemieckiej). Spośród zwierząt domowych najczęściej pojawia się koń, pies, ciołek, owca, koza. Spośród ptactwa orzeł, kur i kura, kaczka, gołąb, łabędź, jastrząb, paw, ale ukie feniks i pelikan Niemniej charakterystyczne są figury chimeryczne jak orzeł czy wąż dwugłowy, smok, gryf, hydra, jednorożec i stwory morskie (syrena) oraz figury mitologiczne, jak Strzelec, Minotaurus czy Centaur. Florę reprezentują me tylko całe rośliny, naturalne i stylizowane, ale także ich części —owoce, kwoty, bacie. Da ■łabionych motywów należy lilia, róża, de drzew jest zazwyczaj RriumK Wszechświat jest reprezentowany przez Słońce. Księżyc, gwiazdę wyńaanaą. a Ziemia jako motyw dostarcza wigaert, opu i wody

Osobną piątą grapę stawną przedaaaaay afcmdamane pan cdraaefca oaar ptztatś nżyw—c jako naraędna (%m śma nssśi w Si w ńhdt a arrywriwfri aadńaraea 'Iśkhzeł wa.tnnŁ. dr akam ydbaae haaoaŁ Łarinai mar    twą;. WurmŁ unoća pmnmum aaw samum

asmannr aińaaui aai iwcmkatgB' maań*. gno, ibamnok aaaoi idin\. ntftimeuuuK namnftie fcunda mui! anmuarwaut ąampdfcan« r idhnnu-InpinwrifR. Du haaUMk raffl ma amamuuwn nmicaru aana* aaaań ącuąwiiianzwdii ii naaniahnuwciŁ

■iruilu iunfhnwa iu ipmcaBU £ awinnwmt; s mmi troW> > uomaanuma jaeąt iMiairiKBrwtwaiiwrfh !Utm kianmaliw)) !< umunoi hau-Ha Mnaow