5.9. Projektowanie belek z blach
h l
2 “W
Grubość środnika tu, winna być większa od 7 mm. Ze względów ekonomicznych korzystne jest stosowanie cienkich środników.
Pole „próbne* przekroju pasa blachownicy można obliczyć wg przybliżonego wzoru przy założeniu, że tylko pasy przenoszą naprężenia od zginania:
(5.57)
w którym:
— pole przekroju środnika.
Ws — wskaźnik wytrzymałości obliczony wg wzoru (5.55).
d — odległość między środkami ciężkości pasów.
Na rys.6.21 pokazano rzeczywisty (5.21a) i przybliżony (5.2Ib) rozkład naprężeń w przekroju zginanej belki. Zaleca się projektowanie pasa o szerokości:
(5.58)
Grubość pasa można obliczyć z obliczonego pola przekroju ze wzoru (5.57). czyli:
Ry*5.21. Uproszczone obliczanie rupretcó w beka dwuuowąi
I
Minimalną grubość pasa można również obliczyć bezpośrednio wg następującego przybliżonego wzoru:
(5.59)
Całkowitą wysokość belki zaleca się zaokrąglać do wielokrotności 50 mm łub 100 mm. Zaokrąglane wysokości ułatwiąją identyfikowanie elementów podczas scalania konstrukiji, a także ich inwenlaiytagę w okresie eksploatacji.
Różnicowanie pola i kształtu przekroju na długości blachownicy dokonuje się zwykle przez zmianę szerokości łub grubości pasów, rzadziej przez zmianę grubości lub wysokości środnika. W przypadku stałej wysokości środnika blachownicy zmianę przekrojów pasów wyznacza się z wykresu momentów zginających przy wykorzystaniu aktualnych katalogów przekrojów blach uniwersalnych produkowanych przez walcownie.
Praktycznie wygląda lo w ten sposób, że na wykres momentów zginających od obciążeń obliczeniowych nakłada się na odcinkach (rys.5.22) wykres zlinearyzowany nośności obliczeniowych przekrojów Jtf^i (rys 5 22a > blachownicy o różnej szerokości lub grubości pasów, czyli o wskaźnikach wytrzymałości W, »rys.5.22b, e, d). Zlinearyzowane wartości nośności obliczeniowych Mm lub wskaźniki wytrzymałości W, oblicza się ze wzoru:
Poditmą’ prcyefcfowwUt konmtmkep motetowych
Ryz.5.22. KzstałtowaiUe pafluim bteehowmc
Nośności ohftczemow* yHt lub wakadniri wy. tnjnobM W, obltosu alf ahimitfonb w n* W<iM<d od toku poztępowenia przy oynacu-atu teoretycznych miejsc imion pmkwp bU-cbffwtncy. którymi tą punkty pmdfdadfip* kreeu zlinearyzowanego jfjp i krzywą mnmm tów zginających M, IrjaUki Jeśli pnyjmie *tę pole \ przekroju pana zmniejMone w ataeunku do ■zpfięakhmanagi makaymałnefo A, np dobierając zmniejjumną grubość (mfokok) płaskowniku lub bliĄy, • bUkfu wyrobów aktualnie produkowanych. aatM wtedy obliczyć wartość nośności obliczeniowej tfj| • W, Ya • mutępnie na wybrano momentów zginających M0 i rym 8 22* > wyznaczyć teoretyczne punkty liman praokroju. Wykiwa momentów mnąmyrh naiaśy «vb> noś w odpowiedniej tkali, aby ograniczyć błędy przy wyznaczaniu teoretycznych punktów zmian przekroju belki (długość /,). W przypadku belek swobodni* podpartych o doftych ma-piętośriach i znacznych obciął en lach równa miernych, dokładniej i zzybchy długości odcinków /, obliczyć nośna analitycznie aa wzorów wy prowadzonych • rozwiązania równania momentów zginających dla dowolnego punktu halki:
"Jt Ml
la),
(8.80)
(b).
gdzie:
l — rozpiętość blachownicy,
A#» ma - graniczna nośność przekroju zginanego,
Af/b - nośność przekroju w raiejecu zmiany przekrtgu parni A„ A — pole przekroju poaa w środku rozpiętości,
A, — pole prsekngu ząziedmego (zmnięjazonegu) odcinka pata Wzór <5.60b) wyprowadzono ze wzoru (6.60*) i (6.87). Wzór na ubliczanie długości odcinka /« pata (5.60b) Jett przybliżony
Równania (6.60) mogą być przyetoeowajne do obliczania kolejnych odcinków długości /,, i, jeśli zamiatl momentu zginającego % podztawi zię wartości V/w,. j, a zamiaat przekroju A, wartości A,, |
Teoretyczna punkty zmian przekroju blachownicy moina uztalić bez pośrednio na wy krezie, e na podatawie odczytanej z wykrętu lub obliczoną) wartości raecsywiatago momentu zginającego, w zależności od zpozobu kzitałtoweaia. obliczyć eaofokośś śp łub grubość Ig wg wzorów;
JA_
tfl ♦ f/i> /rf
lub ć/s
*/l /rf
A
2
(Ul)