P3261293

206 > Matoda nabycia w Standardach rachunkowo^

prowadzi dc komyniwcji ud iakm we własności. Zdaniem większości udziały t_c .meniają mc w wyniku fuzji, pomimo że właściciele konsolidujących się jedno. mcn )ada komiołuju aktywa netto powstałej jednostki. Uznano tym samym, ż_c informacje doMarczane dzięk: zastosowaniu metody łączenia udziałów właściwie n;c odzwierciedlały tego faktu. co skutkowało brakiem ich przydatności. Na tę niekorzystna sytuację dodatkowo wpływ aloby wykazywanie aktywów i zobowją. zan wszystkich łączących się jednostek według ich wartości księgowej sprzed procesu połączenia, a nie według wartości godziwej z dnia luzji. Użytkownicy rakiej informacji nie b\libs w stanie w zadowalający sposób ocenić charakteru, rozłożenia w czasie i poziomu przyszłych przepływów środków pieniężnych oczek wartych od połączonej jednostki. Przeciwnicy tej metody nie akceptują :akzc :ak:u. ze sposób ujmowania aktywów i zobowiązań łączących się jednostek j\ ktuje charakterzapłaty (udziały kapitałowe w przypadku prawdziwych fuzji).

: ;h zdaniem fuzje są inicjowane przede wszystkim przez transakcje zachodzące pomiędzy nimi samymi. To podmioty, a nie ich właściciele uczestniczą w negocjacjach niezbędnych do przeprowadzenia fuzji, chociaż ostatecznie właściciele hu>rą udział w transakcji i dokonują jej zatw ierdzenia. Ich zdaniem połączenia jednostek gospodarczych inicjowane są przede wszystkim przez transakcje miedzy samymi jednostkami i zachodzą w ich wyniku. Oczywiście właściciele muszą ostatecznie wziąć udział w transakcji po to, aby ją zatwierdzić.

Na pewno za pozostawieniem tylko metody nabycia w regulacjach MSSF3. a zatem ograniczeniem wyboru metody prezentacji procesu połączenia przemawiało zwiększenie użyteczności informacji dostarczanych użytkownikom sprawozdań finansowych, ich porównywalności oraz wiarygodności

Identyfikacja procesu połączenia dla zastosowania MSSF 3

zafożaroa standardu ^^w°^rcy MSSF 3 zdecydowali, że przedmiotem regulacji MSSF 3 połączenie odrębnych jednostek lub przedsięwzięć w jedną jednostkę sprawozdawczą niezależnie od formy transakcji, ale spełniającą określone kryteria. Wynikiem transakcji czy zdarzeń obejmujących procesy scalania jednostek jest objęcie kontroli przez jedną jednostkę -zwaną jednostką przejmującą - nad jednym lub większą liczbą przedsięwzięć, które nazywamy jednostką przejmowaną. Zgodnie z założeniami standardu przyjmuje się. że połączenie jednostek może mieć różną konstrukcję i jest uzależnione od regulacji podatkowych, prawnych lub innych. Tym samym konstrukcja połączenia, zgodnie z założeniami MSSF 3, wpływa na możliwość zidentyfikowania przedsięwzięcia. To z kolei jest podstawą do stosowania metody nabycia w zakresie prezentacji połączeń jednostek gospodarczych. Według definicji zawartej w załączniku A do MSSF 3 połączenie może dotyczyć nie tylko jednostki

~~ MSSF 3. paragraf 14 ora/ MSSF 3, UW 44.

gospodarczej, ale również przedsięwzięcia, przez które rozumie się „zintegrowany zespól działań i aktywów, którym można operować i zarządzać w celu uzyskania zwrotu w formie dywidend, obniżenia kosztów luli uzyskana innych korzyści bezpośrednio dla inwestorów lub innych właścicieli, członków lub uczestników*.

Jest to zintegrowany zbiór działań i aktywów zarządzanych w sposób, który może prowadzić nic tylko do osiągania zysków przez inwestorów, ale równic; obniżenia kosztów lub przysporzenia innych korzyści ekonomicznych. Taka interpretacja została potwierdzona przez obecne zmiany w MSSF 3.

Przy wprowadzaniu postanowień drugiego etapu projektu połączenia jednostek zmieniono nieco kształt działania i aktywa definicji przedsięwzięcia i obecnie jest mowa o działaniach i aktywach, którymi można zarządzać'. Ta zmiana, ze względu na ..podkreślony tryb przypuszczający” i nieograniczony zbiór działań oraz aktywów, w niewielkim stopniu rozszerzyła zakres pojęcia przedsięwzięcia. Przedsięwzięcie obejmuje pozycje wejściowe i procesy, którym te pozycje wejściowe podlegają, oraz pozycje wyjściowe, które są lub mogą być wykorzystywane do generowania przychodów lub obniżania kosztów. Najczęściej, jeżeli w przekazywanym zbiorze działań i aktywów występuje przedsięwziąć* wartość firmy, zakłada się, że przekazywany zbiór stanowi przedsięwzięcie. Może ono polegać na nabyciu przez jednostkę kapitału własnego innej jednostki, nabyciu wszystkich aktywów netto innej jednostki, wzięciu na siebie zobowiązań innej jednostki lub nabyciu niektórych aktywów netto innej jednostki, które łącznie składają się na jedno lub większą liczbę przedsięwzięć. Można je przeprowadzić w drodze emisji instrumentów kapitałowych, przekazania środków' pieniężnych, ekwiwalentów środków pieniężnych lub innych aktywów, które stanowią formę zapłaty. Stronami transakcji mogą by ć właściciele scalanych jednostek albo jednostka przejmowana i w łaściciele innej jednostki. Należy'jednak pamiętać, że w wyniku lej transakcji oczekuje sic uzyskania korzy• ści ekonomicznych nie tylko w postaci przychodów, ale i obniżenia kosztów Zgodnie z objaśnieniami do standardu, przedsięwzięcie obejmuje wkłady oraz procesy stosowane do tych wkładów , mające zdolność do wytworzenia produktów. Najczęściej efektem przedsięwzięć są produkty. Jednak nie są one niezbędne, aby zintegrowany zespół uznać za przedsięwzięcie. Tc trzy elementy przedsięwzięcia definiowane są w następujący sposób:

a) Wkład to wszelkie zasoby ekonomiczne, które po zastosowaniu wobec nich jednego lub większej liczby procesów tworzą lub mają zdolność tworzenia produktów.

h) Proces - to każdy system, standard, protokół, konwencja lub zasada, która po zastosowaniu jej do wkładu lub wkładów sprawia, że powstają produkty.

M. I)olson. Zmiany >v MSSF .i i MSH 37. ..Aktualności MSSF". nr S. lipiec Mcrpien