Rozdział 1. Międzynarodowe Standardy Rachunkowości źródłem globalnych zasad... 21
- Komisja Papierów Wartościowych w Stanach Zjednoczonych (US Securi-ties and Exchange Commision, SEC).
Największe znaczenie mają niewątpliwie organizacje międzynarodowe, wśród których główną rolę odgrywa IASB, powołana do życia w 1973 r. jako Komitet Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (International Acco-unting Standards Committee, IASC)1, w dużej mierze korzystająca z rozwiązań wprowadzonych w modelu anglosaskim. Jako organizacja ponadnarodowa IASB ma w istocie charakter globalny.
Ustanawiając poszczególne standardy, IASB nie korzysta bowiem tylko z jednego wzorca, lecz wybiera najlepsze praktyki rachunkowości z różnych krajów2. Celem tej organizacji, określonym w jej konstytucji, jest „opracowanie jednego zestawu obowiązujących standardów o wysokiej jakości (...) oraz doprowadzenie do zbieżności (konwergencji) krajowych standardów rachunkowości z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości”3. Aby zadanie to mogło zostać wykonane, konieczne jest instytucjonalne wsparcie działań IASB. Udzieliły go jej dwie ważne organizacje - Unia Europejska oraz IOSCO. W związku z tym znacznie wzrosło znaczenie standardów międzynarodowych w skali globalnej. Zasięg standardów rozszerza się i mogą one być wprowadzane w coraz większej liczbie krajów albo należących do Unii Europejskiej, albo pozyskujących kapitał na międzynarodowych rynkach finansowych, na których już obecnie obowiązują regulacje sprawozdawczości finansowej akceptowane przez IOSCO4.
Międzynarodowe Standardy Rachunkowości zostały zatwierdzone przez IOSCO w maju 2000 r., co w praktyce oznacza uznanie ich za podstawę sporządzania sprawozdań finansowych przez spółki, których akcje są notowane na giełdach zagranicznych5. W ten sposób IASB uzyskała dodatkowe wsparcie
W 2000 r. przeprowadzono rekonstrukcję Komitetu. Uchwalono wówczas nową konstytucję, w której zostały określone zmiany struktury i formy prawnej oraz nowe zasady funkcjonowania umożliwiające realizację zmodyfikowanych celów Rady.
O działaniach, strukturze organizacyjnej i roli IASB w procesie harmonizacji rachunkowości pisało wielu autorów. Szczegółowe omówienie tych zagadnień można znaleźć m.in. w: R. Ig-natowski, Europa u progu adaptacji Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (w:) Ustawa o rachunkowości a MSR - analiza porównawcza, red. J. Gierusz, Gdańsk 2002, s. 19-50, a także w: J. Kogut, Rola Międzynarodowych Standardów Rachunkowości w globalnej harmonizacji rachunkowości (w:) Rachunkowość wobec procesów globalizacji, red. J. Gierusz, M. Jerzemowska, T. Martyniuk, Gdańsk 2002, s. 259-266.
Podaję za A. Jaruga, Instytucjonalizacja międzynarodowej harmonizacji rachunkowości..., s. 53.
Przeszkodami w uznaniu Międzynarodowych Standardów Rachunkowości za wzorzec rozwiązań w skali światowej są regulacje krajowe w Stanach Zjednoczonych i silna organizacja skupiająca profesjonalistów - FASB, będąca konkurencyjnym w stosunku do IASB źródłem standardów.
Chodzi o 30 międzynarodowych standardów zmodyfikowanych przez IASC, zwanych Core standards. Ich pełną listę można znaleźć w: A. Jaruga, Instytucjonalizacja międzynarodowej harmonizacji rachunkowości..., s. 46-47.