Litery możemy wybierać dowolnie, posługując się inicjałami przyjaciół i znajomych, choć zwykłe zaczyna się od pierwszej litery alfabetu. Tabela testu S-N-Kjst wygodna do nadania indeksów', bo każda kolumna tej tabeli to inny indeks. W tabeli testu Bonferroniego jest to trochę trudniejsze. Tabela 9.2 zawiera przykładowy sposób indeksowania średnich.
Tabela 9.2. Sposób indeksowania średnich w testach post hoc
Typ wiadomości poprzedzającej reklamę |
Relacja z konfliktu zbrojnego |
Relacja z parlamentu |
Relacja z tańca |
Procentowy wzrost sprzedaży |
23.9a |
15,6b |
33,4C |
Przykładowy raport
W celu przetestowania hipotezy o wpływie informacji o różnym nasyceniu emocjonalnym (operaęjonalizaąja: trzy typy wiadomości) na skuteczność reklamy (ope-racjon&lizacja: procentowy wzrost sprzedaży reklamowanego towaru - zmienna na skali ilościowej) przeprowadzono jednoczynnikową analizę wariancji w planie dla grup niezależnych. W wyniku tych analiz uzyskano istotny statystycznie efekt zmiennej rodzaj wiadomości, F(2, 57) = 23,83; p < 0,001 (por. rys. 9.14). Przeprowadzone porównania post hoc za pomocą testu Scheffe ujawniły istotne różnice (p < 0,01) między wszystkimi grupami.
Yfykres średnich (patrz rys. 9.14) pokazuje, że najwyższy wzrost sprzedaży reklamowanego towaru wystąpił w regionie, gdzie przed reklamą pokazywana byia pozytywnie nacechowana wiadomość (M = 0,33; SD = 0,09), mniejszy tam, gdzie
średnia skut
wtad
Rys. 9.14. Procentowy wzrost sprzedaży reklamowanego produktu w zależności od typu telewizyjnej poprzedzającej reklamę.
pokazywano negatywnie nacechowaną relację z konfliktu (M * 0.24; SD ~ 0,07), a najmniejszy tam, gdzie relacja z obrad parlamentu poprzedzała reklamę (Jf = 0,16; SD = 0,07).
Język poleceń
Wykonanie jednoczynnikowej analizy wariancji w edytorze poleceń jest niezwykle proste. Wystarczy podać komendę ONEWAY oraz listę zmiennych. W naszym przykładzie będzie wyglądać to następująco:
ONEWAY
skut BY wiad — lista zmiennych
/STATISTICS DESCRIPTIVES - statystyki opisowe
/PLOT MEANS. — wykres średnich
/POSTHOC = SNK SCHEFFE BONFERRONI ALPHA {. 05) . -rodzaj testu post hoc
Porównania a priori (kontrasty)
W przypadku kiedy wynik testu F jest istotny, analizy post hoc pozwalają sprawdzić, które średnie różnią się od siebie istotnie statystycznie. Porównania post hoc wykonujemy wtedy, kiedy hipotezy są niekierunkowe. Jednakże bardzo często znajdujemy się w sytuacji, w której wiemy na podstawie wcześniejszych badań lub/oraz teorii, że konkretna średnia będzie większa od pozostałych średnich. W naszym przykładzie hipoteza taka mogłaby wskazywać, że obejrzenie relacji z tańca irlandzkiego na tyle poprawi nastrój widzom, że następująca po niej reklama będzie znacznie bardziej skuteczna.
Kiedy mamy tak postawioną hipotezę możemy, niezależnie od wyniku testu Fy wykonać porównania planowane, których układ odzwierciedla postawioną hipotezę. Najpierw ustalamy, które grupy kontrastujemy z którymi. Załóżmy, że chcemy porównać grupę drugą z pozostałymi. A zatem zakładamy, że średnia w drugim warunku eksperymentalnym będzie różna od obu pozostałych traktowanych łącznie.
Do analizy tak postawionego problemu wykorzystamy testy kontrastów, które są rodzajem testów' t dla prób niezależnych. Chcemy przecież porównać de facto dwie średnie, więc wykorzystanie testu t wydaje się być naturalne. Teraz musimy jeszcze wskazać średnie do połączenia oraz przeciwstawiane podgrupy średnich. Temu celowi służą wagi (współczynniki kontrastów'), które są niczym innym jak wartościami liczbowymi dodatnimi i ujemnymi.
Przypisując średnim wagi posługujemy się określonymi zasadami. Przede wszystkim musimy ustalić tyle wag, ile poziomów ma czynnik (tyle ile jest grup w badaniu). Podgrupy średnich, które chcemy ze sobą skontrastować, powinny mieć przypisane współczynniki kontrastu o przeciwnych znakach.
Porównania a priori (kontrasty)
Porównania
planowane
Testy kontrastów
Współczynniki
kontrastów