Higiena I dobrostan zwierząt gospodarskich
156
Programy edukacyjne i informacyjne
Sygnatariusze niniejszej konwencji podejmują się wspierać rozwój programów edukacyjnych i informacyjnych promujących wśród organizacji i osób zajmujących się chowem, hodowlą, szkoleniem, handlem oraz pr0, wadzeniem schronisk dla zwierząt domowych świadomość i wiedzę z za. kresu założeń i zasad niniejszej Konwencji. W programach takich szczegół, ną uwagę należy zwrócić na następujące zagadnienia:
• szkolenia zwierząt domowych dla celów handlowych lub związanych z udziałem w zawodach powinny przeprowadzać osoby posiadające odpowiedni zasób wiedzy i predyspozycje
• uświadomienie szkodliwości
• darowania zwierząt jako prezentów przeznaczonych dla osób poniżej 15 roku życia bez wyraźnej zgody ich rodziców lub prawnych opiekunów
• darowania zwierząt jako nagród lub premii
• nieplanowanego rozmnażania zwierząt domowych
• negatywne konsekwencje zdrowotne dla dzikich zwierząt trzymanych i traktowanych jako zwierzęta domowe
• ryzyko nierozważnego nabywania zwierząt domowych prowadzącego do zwiększenia się liczby niechcianych lub porzuconych zwierząt.
U drobiu grzebiącego do naturalnych wzorców zachowania się zaliczane są m.in.: ruch, grzebanie, dziobanie, poszukiwanie i pobieranie pokarmu, rozpościeranie i trzepotanie skrzydłami, stroszenie piór, kąpiele piaskowe i słoneczne (fot. 5.1), wysiadywania w gnieździe, siadanie na grzędzie.
Ograniczenie możliwości manifestowania tych wzorców zachowania się drobiu utrzymywanego w intensywnych systemach, w tym również w systemie bateryjnym może prowadzić do cierpienia ptaków zarówno w sferze psychicznej, jak i fizycznej, co manifestuje się nienormalnymi formami zachowania lub urazami i schorzeniami. 1 tak, u kur nie mających możliwości grzebania i dziobania pokarmu z podłoża obserwuje się wzrost częstotliwości zachowań nienormalnych, objawiających się wydziobywaniem piór u innych ptaków.
Fot. 5.1. Kąpiele piaskowe i słoneczne (A. Bartkowiak)
Pterofagię znacznie częściej obserwuje się u kur w chowie bateryjnym, niż w innych systemach. Wydziobywanie piór jest dla ptaków bolesne, towarzyszy mu często krwawienie, a odsłonięta skóra jest bardziej narażona na liczne urazy zewnętrzne (fot. 5.2). Nawyk ten znacznie częściej występuje w systemach, gdzie kury pozbawione są grzędy oraz wtedy, gdy kurom podawana jest pasza, która jest przez nie szybko zjadana. W naturalnych warunkach kury przeznaczają około 50% czasu na poszukiwanie i pobieranie pokarmu. Przyczyną pterofagii może być także pozbawienie kur kąpieli piaskowych. W utrzymaniu klatkowym uniemożliwiającym manifestację tego wzorca obserwuje się tzw. „puste” kąpiele piaskowe, co świadczy o dużej frustracji ptaków i ich obniżonym dobrostanie.
Fol. 5.2. Kura po utracie piór w wyniku pterofagii (Internet)