A Tu—2 „8" Świdwin, 1957 rok / via M. Konarski
//O// /
Opracował Mariusz Konarski
Przedstawiciele polskiego lotnictwa wojskowego rrzyjęli od wschodniego sojusznika osiem fabrycznie nowych samolotów Tu-2S. Przekazanie miało miejsce 0 października 1949 roku na lotnisku w Legnicy.
Tu-2S wcielono do jednej z eskadr 7. Samodzielnego Pułku Bombowców Nurkujących, bazującego na poznańskim lotnisku w Ławicy. W samoloty te zamie-pzano przezbroić cały pułk. Etat jednostki liczył 33 samoloty bojowe tego typu. Miały one zastąpić wykradające się Pe-2. W związku z zamiarem zakupienia nowoczesnych samolotów odrzutowych z samolotów .lokowych zrezygnowano. W 1950 roku trzy „Tutki“ przekazano dla lotnictwa Marynarki Wojennej. Według stanu na dzień 17 kwietnia 1951 roku w 7. Pułku było m.in. pięć Tu-2 (w trzeciej eskadrze). W następnym roku, 8 sierpnia, w katastrofie lotniczej na Tu-2, który podczas burzy spadł do Jeziora Pakowskiego. zginęła załoga w składzie: por. pil. Kazimierz Staśko, ppor. nawig. Jan Kłosowski i plut. strz./rtg Mieczysław Markiewicz. W 1953 roku jednostkę przezbrojono na odrzutowe samoloty 11-28, zaś Tu-2 przekazano do celów pomocniczych.
Trzy Tu-2 przejęło w 1950 roku lotnictwo morskie (jeden egzemplarz w lutym, dwa w maju). Włączono je w skład Eskadry Dalekiego Rozpoznania 30. Pułku Lotniczego Marynarki Wojennej. Nosiły numery ogonowe 1, 2 i 8 (nry fabryczne 01, 02 i 08). Dwa były w klasycznej wersji bombowej, natomiast trzeci wykonano w wariancie przystosowanym do nauki pilotażu, wyposażonym w podwójny układ sterowania. Na miej-
◄ Załoga Tu-2: Wierzykowski Adam, Figiel Teodor, Pogorzelski Eugeniusz, Szydowski Alfred
/ via M. Konarski
◄ Tu-2 air crew: Adam Wierzykowski; Teodor Figiel, Eugeniusz Pogorzelski, Alfred Szydowski / via M. Konarski