120 Rozdział 5
Warunki pobytu specjalistycznego, jak też warunki typowego pobytu turystów na kwaterze agroturystycznej mogą być określane postanowieniami regulaminu ustalonego przez kwaterodawcę. Taki regulamin musi odpowiadać wymaganiom ustalonym dla wzorców umów przez przepisy kodeksu cywilnego. Przykładowy regulamin pobytu na kwaterze objętej systemem kategoryzacji PFTW „GG” jest dostępny na stronie internetowej tej federacji. Warunkiem jego mocy wiążącej jest oczywiście doręczenie go turyście przy przyjęciu na kwaterę, kiedy to następuje zwykle w sposób niesformalizowany zawarcie umowy o korzystanie z danej kwatery.
Warto podkreślić rozliczne korzyści, jakie przynosi omówiony system dobrowolnej kategoryzacji kwater agroturystycznych. Turystom bowiem dostarcza on dokładnej i wiarygodnej informacji, daje możliwość wybrania najbardziej atrakcyjnej oferty oraz stwarza poczucie bezpieczeństwa. Rolnicy zaś świadczący usługi agroturystyczne dzięki systemowi kategoryzacji PFTW „GG” zyskują możliwość umieszczania swoich ofert w materiałach promocyjnych wydawanych i rozpowszechnianych przez federację, a także prezentowania tych ofert w systemach informacji turystycznej przy korzystaniu ze znanej, cenionej i wiarygodnej marki PFTW „GG”, jak również mają motywację do podwyższania jakości swoich usług.
Ponadto omówiony system dobrowolnej kategoryzacji ma też niewątpliwie ogólnie korzystne następstwa dla rozwoju turystyki wiejskiej w Polsce, podnoszenia jakości wiejskiej bazy noclegowej oraz zbliżenia kategoryzacji tej bazy do zasad przyjętych w innych państwach europejskich. PFTW „GG” jest członkiem Europejskiej Federacji Stowarzyszeń ds. Urlopu w Wiejskiej Zagrodzie i Turystyki na Terenie Wiejskim „EUROGITES”, przygotowującej ujednolicenie kryteriów oceny jakościowej oraz charakterystyki produktu turystycznego nazywanego „urlop w gospodarstwie” oraz „urlop na terenie wiejskim”. Tzw. „Karta jakości EUROGITES” ma w przyszłości obejmować wszystkie organizacje krajowe będące członkami wymienionej federacji europejskiej.
Jak wyżej już wspomniano, zarówno obiekty hotelarskie, jak również inne obiekty, w których są świadczone usługi hotelarskie, muszą spełniać wymagania sanitarne, przeciwpożarowe oraz inne określone odrębnymi przepisami. Jest to kwestia niezmiernie ważna przede wszystkim dla bezpieczeństwa osób korzystających z usług hotelarskich. W związku z tym, że w przypadku innych niż hotelarskie obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie, organ ewidencyjny nie ma możliwości dokonania oceny spełnienia wskazanych warunków przed rozpoczęciem świadczenia tych usług przez przedsiębiorcę, przepisy omawianego rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z 2004 r. wyznaczyły drogę postępowania w celu rozwiania wątpliwości, jakie mogą powstać w tym zakresie. Wskazany organ może wezwać danego przedsiębiorcę lub rolnika do udokumentowania spełnienia wymagań budowlanych, przeciwpożarowych i sanitarnych przez przedstawienie takich samych dokumentów, jakie są wymagane w odniesieniu do obiektów hotelarskich.
Jeśli chodzi o wymagania sanitarne, to wynikają one przede wszystkim z ustawy o chorobach zakaźnych i zakażeniach z 2(X)1 r. Zgodnie z jej ustaleniami użytkownicy nieruchomości są obowiązani utrzymywać je w stanie sanitarnym nienaruszającym wymagań higienicznych i zdrowotnych, w tym zwłaszcza niestwarzającym zagrożenia przeniesienia chorób zakaźnych i zakażeń. Przy tym omawiane przepisy zawierają delegację ustawową do wydania przez ministra właściwego do spraw zdrowia fakultatywnego rozporządzenia, określającego szczegółowe wymagania sanitarne, jakim powinny odpowiadać m.in. niektóre obiekty usługowa, oraz sposoby postępowania mające na celu zapobieganie zakażeniom i chorobom zakaźnym. Obecnie obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Zdrowia z 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań sanitarnych, jakim powinny odpowiadać zakłady fryzjerskie, kosmetyczne, tatuażu i odnowy biologicznej. Dotyczy to w pełni tego rodzaju zakładów znajdujących się w obiektach hotelarskich. Szczególne znaczenie dla działalności hotelarskiej mają zwłaszcza przepisy tego aktu wykonawczego odnoszące się do zakładów odnowy biologicznej świadczących usługi w zakresie regeneracji ciała poprzez ćwiczenia fizyczne, naświetlanie, opalanie, masaż, oddziaływanie suchym lub wilgotnym, gorącym powietrzem oraz zabiegi relaksujące. Przepisy te określają m.in. wymagania w zakresie wentylacji mechanicznej lub klimatyzacji pomieszczeń do ćwiczeń fizycznych, dezynfekcji narzędzi i urządzeń używanych do świadczenia usług, zapewnienia szatni, przebieralni, pomieszczeń do wypoczynku oraz sanitarnych. Powołane rozporządzenie weszło w życie z dniem 28 maja 2004 r.. ale zakłady już działające w tym dniu otrzymały dwa lata na dostosowanie warunków świadczenia usług do wymagań określonych w tym akcie. Obecnie wszystkie wskazane zakłady powinny więc spełniać ustalone wymagania sanitarne.
Omawiana ustawa o chorobach zakaźnych i zakażeniach z 2001 r. nakłada obowiązek poddania się badaniom mającym na celu wykrywanie zakażeń i chorób zakaźnych na osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy których wykonywaniu istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby. Kwestii tej dotyczy rozporządzenie Ministra Zdrowia z 2006 r. w sprawie wykazu prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby. Wykaz ten obejmuje prace związane z ciągłym kontaktem z ludźmi, wykonywane przez osoby zatrudnione m.in. w podmiotach świadczących