Osiąga 4-5 cm długości.
Wyglądem przypomina mała ropuszkę, jeśli się go jednak odwróci grzbietem do dołu. to ukazuje sie piękny jaskrawożółty brzuch z czarnymi plamami (barwa ostrzegawcza - zwierze jest trujące dla napastników). Kumaki górskie lubią małe, płytkie zbiorniki wodne o muli-stym dnie. Sn typowymi mieszkańcami wód, rzadko wychodzą na lad. Gody odbywają w maju lub czerwcu. Ze skrzeku po ok. 12 dniach wylęgają sie larwy (kijanki) długości (» mm. Przeobrażenie kijanek w osobniki dorosłe zachodzi zwykle tuż przed przezimowaniem. Kumaki zimują na ladzie (czasami niewielka ilość kijanek, które nie zdążyły przeobrazić sie przed zima. zostaje w wodzie do wiosny). Dojrzałość płciowa płazy te osiagaja po 2 latach żyda.
Kumaki górskie występują u nas w Karpatach i na Pogórzu Karpackim (rzadko spotykane także na nizinach).
Ta mała ropuszka (ok. 5 cm) nazywana jest również kumakiem ognistym /«• względu na jaskrawoczerwono ubarwiony brzuch. W przeciwieństwie do poprzedniego gatunku występuję jedynie na nizinach. Gody odbywa w zbiornikach wodnych pod koniec marca, natomiast składanie jaj roz|>oczyna sie dopiero na początku maja. Samica składa skrzek w małych pakietach na roślinach wodnych.
Kumak nizinny wiedzie bardziej wodny tryb życia niż gatunki naszych żab zielonych, a latem prawie nigdy nie wychodzi z wody. Zi-muje na ladzie w norkach ziemnych lub błotnistym mule. W miejsc ar li wspólnego występowania kumaków nizinnych i górskich zdarzają sie krzyżówki obydwu gatunków, jednak bardzo sporadycznie. Należy pamiętać, że skóra kumaków wydziela jad powodujący podrażnienie błon śluzowych u człowieka, a w przypadku dostania sie tego jadu do oka potrzebna jest pomoc lekarska.
i
'fubJla-n JiZ
Kumak od strony grzbietowej
11