rojnik

Crassulaceae

Sempervivum • rojnik

Rojniki są (obok szarotek) symbolem ogrodów skalnych. Popularność zawdzięczają nie tylko dekoracyjności w ciągu całego roku rozetek, ale też łatwej uprawie, skromnym wymaganiom i całkowitej mrozoodporności. Wiele firm specjalizuje się w uprawie i hodowli odmian, których jest juz co najmniej kilkaset. Przedstawiam tylko cztery, moim zdaniem ciekawsze i różniące się dość zasadniczo wyglądem.

Kwiaty są zbliżone kształtem, wielkością i barwą; nie stanowią one atutu roślin. Wszystkie rojniki to ,,dzieci słońca". Akceptują różne rodzaje podłoża, ale najlepiej rosną na gliniasto-zwiro-wo-kamienistym podłożu o odczynie obojętnym lub lekko alkalicznym. Latem potrzebują do normalnego wzrostu dostatecznej ilości wilgoci. Zimą będą wdzięczne za suche podłoże. Są bardzo wytrzymałe na okresowe susze letnie.

W lukach między kamieniami, na murkach, w szczelinach i najmniejszych spękaniach skał znajdą dla siebie dobre lub znośne warunki i stworzą okazałe kolonie.

Rozmnaża się rojniki przez oddzielanie ukorzenionych rozetek. Oderwane z kawałkiem łodygi (stolonu) łatwo ukorzeniają się bezpośrednio w gruncie. Dorosła rozetka po wydaniu kwiatostanu zamiera, pozostawiając wokół potomstwo (w różnej ilości). Rozetki cennych odmian, które nie wydały potomstwa, a zamierzają kwitnąć, można zmusić do wytworzenia stolonów przez wycięcie pędu kwiatostanowego.

Sempervivum arachnoideum rojnik pajęczynowaty 'Album'

Jasnozielone, spłaszczone rozetki tego rojnika mają średnicę 1-3 cm. Liście łopatkowate, mięsiste, osnute są srebrzystą „pajęczyną". Nowe rozetki powstają na rozłogach (stolonach) długości 2 4 cm.

Sempervivum ca/careum 'Sir W. Lawrence'

Dość duże (średnicy 5 10 cm), wypukłe, twarde rozetki. Liście szerokie, gładkie, sinozielone z brązowym zakończeniem. Potomstwo tej odmiany pojawia się bardzo licznie, tworząc regularne „torciki".