Zmiana woreczka stomijnego [o]
Nazw zabiegu Istota i cel
Zadania i kompetencje pielęgniarki
Przygotowanie
pacjenta
Zmiana woreczka stomijnego.
Jest to czynność zmierzająca do utrzymania prawidłowego stanu skóry wokół slomii oraz do funkcjonowania sztucznego odbytu (stomii), uwzględniająca zasady higieny osobistej.
Zabieg wykonuje pielęgniarka samodzielnie. Ma uprawnienia do edukacji pacjenta i rodziny w zakresie pielęgnacji stomii (pielęgniarka stomijna) — ukończyła kurs doskonalący. Do jej zadań należy:
• Ocena stanu skóry wokół stomii, diagnozowanie stanu stomii.
• Dobieranie i przygotowanie sprzętu i środków pielęgnacyjnych.
• Doradzanie pacjentowi i jego rodzinie w zakresie całokształtu warunków, środków i stosowanego sprzętu.
• Uzyskanie zgody na zabieg.
Zapamiętaj:
Pacjent ma prawo do wyrażenia zgody albo odmowy na proponowany zabieg pielęgnacyjny.
• Wyjaśnienie celu i istoty zabiegu.
• Współdecydowanie z pacjentem o wyborze czasu i miejsca wykonywania zabiegu jako element w adaptacji do warunków domowych (w łazience, ubikacji).
• Przedstawienie kolejności wykonywania czynności.
• Umotywowanie pacjenta do próby samodzielnego, całościowego lub częściowego wykonania zabiegu (stopniowe wdrażanie programu edukacji pacjenta).
• Ustalenie i zaplanowanie z pacjentem czynności, które będzie samodzielnie wykonywał pod kontrolą pielęgniarki (np. tylko założenie woreczka stomijnego).
• Zachęcenie pacjenta do adaptacji fizycznej i psychicznej życia ze stornią przez oglądanie stomii w lusterku i dotykanie ręką otworu stomii — przyzwyczajenie się do zmiany obrazu — kształtu powłok brzusznych.
• Zaplanowanie i wybór pozycji ciała (siedząca, na wznak).
• Zaplanowanie z pacjentem, rodziną częstotliwości i czasu trwania edukacji w zakresie samopielęgnacji stomii.
• Wytłumaczenie wraz z uzasadnieniem wyboru pozycji ułożę niowej.
• Wskazanie na potrzebę samoobserwacji i oceny:
- skóry wokół stomii,
- zmian wyglądu błony śluzowej stomii i zmian w świetle stomii (zwężenia, wypadnięcia, krwawienia),
- ilości mas kałowych, ich konsystencji, barwy, zapachu (biegunka, zaparcia),
- reakcji na potrawy stosowane w odżywianiu.
Przygotowanie
sprzętu
Sposób wykonania. Algorytm
• Woreczki do stomii: system jednoczęściowy lub dwuczęściowy.
• Pasta gojąco-uszczelniająca (pasta odporna na stolec, mocz i treść jelitową).
• Płytka podstawowa samoprzylepna.
• Woreczek.
• Rękawiczki lateksowe.
• Ciepła woda.
• Zwykle mydło.
• Małe nożyczki.
• Miarka papieru.
• Gąbka miękka lub gaza.
• Miska nerkowata.
• Lignina.
• Worek jednorazowy na odpadki.
• Suszarka do włosów.
• Podkład ochronny, jeżeli zabieg wykonuje się u pacjenta w łóżku, środki gojąco-ochronne do skóry, takie jak maść cynkowa, maść witaminowa, pudry do pielęgnacji skóry—w zależności od potrzeby.
Zmiana woreczka stomijnego
Czynności przygotowawcze:
1. Dobierz rozmiar pierścienia na płytce. Średnica pierścienia musi być większa o co najmniej 2-2,4 cm (20-24 mm) od średnicy przetoki, aby po wycięciu otworu wielkości stomii pozostał zapas pozwalający na swobodne przyklejenie płytki do skóry.
2. Zmierz szablonem (miarką) wielkość stomii.
3. Złóż szablon na pół.
4. Przyłóż do stomii i odrysuj jej średnicę.
5. Wytnij otwór w kształcie stomii.
6. Przygotowany szablon przyłóż do płytki po stronie białego papieru zabezpieczającego część przylepną płytki.
7. Odrysuj z szablonu kształt i wielkość stomii.
8. Wielkość otworu powinna być większa od wielkości stomii o 1-2 mm, by brzegi płytki nie raniły jelita.
- 9. Wytnij w płytce otwór (ryc. 9.49).
10. Włóż rękawiczki.
11. Zaproponuj pacjentowi przyjęcie wygodnej pozycji. Zdejmowanie woreczka
12. Odklej woreczek (od góry ku dołowi) (ryc. 9.50).
705