• Ustalanie równoliczności zbiorów - jest sprawna na pozfc mie średnim. Przy porównywaniu zbiorów dziewczynka przelicza osobno oba zbiory, trwa to bardzo długo, potc-n, porównuje ostatnie liczebniki i mówi, których elementów jest więcej. Nie zna techniki dobierania elementów w pan.
• Dodawanie i odejmowanie na konkretach w zakresie 10-na poziomie średnim. Umie rozdzielić i policzyć elementy, ale wynik dodawania i odejmowania potrafi podać dopiero po odsłonięciu elementów i policzeniu ich przez dotykanie, wzrokowo lub na palcach.
W diagnozie dziecięcego liczenia dziewczynka wykazała się znajomością zasad prawidłowego liczenia i rozumieniem umów zawartych w instrukcji, co jest bardzo ważne w uczeniu się matematyki. Ma jednak kłopoty z dodawaniem i odejmowaniem w zakresie 10. co jest przyczyną jej problemów w uczeniu się matematyki.
Badania diagnostyczne przeprowadzono pod koniec pierwszego semestru w szkole, gdyż nauczycielka była zaniepokojona nadmiernymi trudnościami w nauce szkolnej. Wydaje się. że sugestia poradni psychologiczno-pedagogicznej o odroczeniu obowiązku szkolnego była słuszna, niestety matka dziewczynki nie wyraziła na odroczenie zgody.
W życiorysie psychologicznym dziecka nie ma takich faktów, które pozwalałyby przypuszczać, że przyczyną nadmiernych trudności szkolnych mogą być dysfunkcje czy uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Wydaje się. że przyczyną zaburzeń może być niedostateczne ćwiczenie danej funkcji w okresie sensytywnym. a więc zaniedbania wychowawcze w dotychczasowym życiu dziewczynki.
Negatywny wpływ na przebieg jej rozwoju miała i nadal ma bardzo skomplikowana i trudna sytuacja rodzinna: dramatyczne warunki mieszkaniowe, niepełna rodzina, ciągłe na-
pięcia i niepokoje, kłótnie, niekonsekwencja maiki, niezaspokojone potrzeby psychiczne. Jest lo zapewne przyczyną nieco wolniejszego rozwoju psychoruchowego dziewczynki. W tej kwestii należałoby przede wszystkim zapewnić godziwe warunki mieszkaniowe, a terapią objąć całą rodzinę.
Z przeprowadzonej diagnozy wynika, ze przyczyną trudności szkolnych dziewczynki w sferze perccpcyjno-motorycznej jest skrzyżowana latcralizacja oraz słaba orientacja w przestrzeni, które mają niekorzystny wpływ na jej naukę szkolną. Niepokój budzi także nleharmonijny rozwój ruchowy, a także deficyty w zakresie analizatora wzrokowego i słaba koordynacja wzrokowo-ruchowa. Dziewczynka ma też obniżony poziom analizy i syntezy słuchowej.
Mocną jej stroną w tej sferze jest dobry poziom graficzny pi sma. kształtne litery, mieszczenie się w liniaturze, dbałość o szczegóły w rysunkach (dziewczynka uczęszcza na dodat kowe zajęcia plastyczne), a także podatność dominującej ręki na ćwiczenie.
W sferze intelektualnej przyczyną kłopotów może być obniżony poziom operacyjnego rozumowania. Nie potrafi wyznaczyć konsekwentnej serii w sposób operacyjny. Prezentuje przed-operacyjne myślenie w zakresie stałości tworzywa, stałości długości i stałości objętości płynów. Ma problemy z liczeniem w zakresie 10. liczy na palcach i na konkretach.
Jeśli chodzi o rozwój intelektualny, to mocną stroną dziewczynki jest ukończony rozwój mowy. płynność mówienia, właściwa dykcja, co ułatwia jej relacje z dorosłymi i rówieśnikami. Daje to nadzieję na dobre porozumienie z terapeutą.
Jeśli chodzi o sferę emocjonalną, to dziewczynkę charakteryzuje słaba odporność emocjonalna, ma niechętny stosunek do wykonywania zadań szkolnych, w sytuacjach wymagających wysiłku nie umie kierować swoim zachowaniem, ma zaniżoną samoocenę, nie wierzy w swoje możliwości, szybko popada w frustrację.