administracji właściwym dla miejsca wykonywania rzemiosła (tzn. siedziby zakładu) przed rozpoczęciem działalności. Przez złożenie wniosku spełniony zostaje warunek zgłoszenia obowiązku podatkowego, ciążący na każdym rzemieślniku. Decyzja urzędu co do wydania karty lub jej odmowy zapada w ciągu dwóch tygodni. Otrzymane uprawnienie do karty podatkowej jest ważne do końca roku kalendarzowego i jeśli w tym czasie nie zachodziły zmiany w rozmiarach działalności zakładu mogące warunkować zmianę formy opodatkowania, a także podatnik nie zgłosił zaprzestania działalności, przyjmuje się — z początkiem nowego roku — że zakład kontynuuje działalność na dotychczasowych zasadach.
Wysokość opłat wnoszonych rocznie przez rzemieślnika dysponującego kartą podatkową określona jest w tabeli podatkowej ustalonej przez resort finansów. Wysokość opłaty uzależniona jest od liczby ludności w miejscowości będącej siedzibą warsztatu rzemieślniczego oraz stanu zatrudnienia w zakładzie.
Stawki mogą ulegać obniżeniu lub podwyższeniu w zależności od rodzaju rzemiosła (np. rzemieślnik--mistrz rzemiosła artystycznego korzysta z obniżki stawki), wieku rzemieślnika i stanu jego zdrowia (z obniżki stawki korzystają osoby, które ukończyły 60 lat lub są inwalidami III grupy, a nie zatrudniają pracowników), zwiększenia zatrudnienia (zwyżka stawki w przypadku zatrudniania pełnoletnich członków rodziny, emerytów, rencistów, pracowników obsługi).
Zmiany w warunkach funkcjonowania zakładu mogące powodować zmianę opodatkowania powinny być zgłaszane do właściwego wydziału finansowego pod rygorem wyłączenia zakładu z prawa do karty podatkowej za cały rok podatkowy.
Inną formą opodatkowania działalności rzemieślniczej jest ryczałt umowny. Wysokość zobowiązań rze-
mieślnika z tytułu podatku obrotowego i dochodowego ustalana jest z góry na cały rok, a należność płatna jest w ratach miesięcznych.
Rzemieślnik opłacający podatek w formie ryczałtu umownego ma uprawnienia do zatrudnienia większej liczby pracowników niż w przypadku opłaty skarbowej czy karty podatkowej. W rzemiosłach budowlanych dopuszcza się zatrudnienie ośmiu pracowników, a w innych sześciu, chyba że zezwolenie daje możliwości zwiększenia tej liczby (dotyczy to kilku rzemiosł). Do liczby pracowników nie wlicza się niektórych osób zatrudnionych w zakładzie, tj. członków rodziny, uczniów lub przyuczanych, absolwentów szkół zawodowych lub absolwentów nauki rzemiosła przez dwa lata po egzaminie, emerytów i rencistów, pracowników obsługi, nie zatrudnionych przy wykonywaniu rzemiosła.
Prawo do uiszczenia podatku w formie ryczałtu umownego mogą otrzymać rzemieślnicy po złożeniu formalnego wniosku. Przy ustalaniu wysokości podatków brany jest pod uwagę obrót zakładu w roku minionym albo podstawą jest szacunek zdolności produkcyjnych zakładu.
Rzemieślnik jest zobowiązany do zgłoszenia we właściwym wydziale finansowym zmian w rozmiarach działalności zakładu, które mogą mieć wpływ na wysokość podatku pod rygorem wyłączenia z ryczałtu umownego, opodatkowania na zasadach ogólnych i konsekwencji karnych.
Członkowie spółdzielni rzemieślniczych korzystają z pomocy swych organizacji przy opłacaniu należności podatkowych. Całkowite rozliczenie podatku obrotowego i dochodowego jest dokonywane przez spółdzielnię. Rzemieślnik jest zobowiązany do przeprowadzania przez tę spółdzielnię całości obrotów z tytułu swojej działalności. Wniosek o zastosowanie tej formy opodatkowania składa się do właściwego wydziału finanso-
33
t *• Jak zostać rzemieślnikiem